57 lider 1 Hâlife etmiyor.
"Müslümanlar etle tırnak gibi midir gerçekten?
Sökülüyor tırnaklarımız. Etiniz acımıyor mu?"
Resûlullah ﷺ şöyle buyurdu:
“Mü’minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücuda benzerler. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman, diğer uzuvlar da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa tutulurlar.”
Resûlullah ﷺ şöyle buyurdu:
“İmam veya halife bir kalkandır; onun arkasında savaşılır ve onunla korunulur.”
Hani dünya 5'ten büyüktü, hani AKP düşerse Kudüs düşerdi, nerde kaldı 'one munite', 130 gün oldu ama Allah görüyor İsrail'e silah, demir, çelik, hububat, bakliyat gönderen, iktisadi hiçbir yaptırım uygulamayan ve Filistin'e askeri, tıbbi hiçbir destek sağlamayan devlet başkanlarını Allah İsrail ile haşretsin.
Doğu Türkistan'da, Arakan'da, Myanmar'da, Irak'ta, Suriye'de, Filistin'de mazlum mağdur binlerce Müslüman varken bu saçma sistemin hayla bizi kurtaracağını zannetmiyorum.
Demokrasi, insan hakları, BM hepsi palavra, sadece laf.
İnsanoğlu'nu hilâfet kurtarır.
Şevket Süreyya Aydemir'e soyadını veren kitap
Kitap konu olarak Türkçülük ve Turancılık ütopyası üzerinedir. Yazıldığı 1918 yılında ise Türkçülük akımının yeni alevlendiğini bilmekteyiz ve bu kitap o dönem Türkçüleri için önemli bir kaynaktır. Kitabın baş karakteri olan Demir'in dönemin Türkçülük önderlerinden Yusuf Akçura'dan esinlenerek yazıldığı düşünülmektedir. Ayrıca Şevket Süreyya bu kitaptan etkilenerek Aydemir soyadını alacak ve 1959 yılında Suyu Arayan Adam'ı yazacaktır. Kitaptan bahsedecek olursam; romanın baş karakteri olan Demir, Hazin'i sevmektedir. Bu sevdasının yanı sıra Türkçülük ideali ağır basan Demir Bey, Orta Asya'ya (Türkistan) gider. Nihai hedefi ezilen Türklere milli bilinç aşılamak olan Demir Bey'in bir yandan İstanbul'da bıraktığı sevdalısı Hazin'ede gün geçtikçe çok özlem duymaktadır. Türkistanlı gençler idealist Demir'i rol model almışlardır ve artık onların hepsi Aydemir'dir.
Ay Demir
Müfide Ferit Tek
Her Ne iş yapıyorsan onu bir ibadet gibi yapmalısın. O vakit anlarsın ki; tahta oymanın da, nal çakmanın da, çömlek yapmanın da; demir dövmenin, şiir söylemenin de sevabı vardır. Her işinde O varsa şayet, inan ki O dahi sana yârdır.
Sayfa 114Kitabı okudu
"Bir ibadet gibi yapmalısın" dedi Derviş Hasan Usta. "Her ne iş yapıyorsan onu bir ibadet gibi yapmalısın. O vakit anlarsın ki; tahta oymanın da, nal çakmanın da, çömlek yapmanın da; demir dövmenin, şiir söylemenin de sevabı vardır.
Farklı bir okuma deneyimi oldu
Genel olarak beğensem de ne olduğunu net olarak anlayamadığım bir şeylerden de rahatsız oldum. Müfide Ferit Tek Kastamonulu bir kadın yazarımız, kendisini bu kadar geç tanımam da benim ayıbım olsun. Eşiyle Sinop'ta sürgündeyken yazmış bu kitabı, daha 25 yaşındayken. Ilk kitabı. Yazıldığı dönemde çok ses getirmiş, yankı uyandırmış. Meşrutiyet ile başlayan ve savaş dönemleriyle devam eden yıllarda geçiyor anlatılanlar. Mekânın biri Istanbul ama çoğunlukla Semerkand, Türkistan ve Ay Demir... Hazin'in hikâyesi gölgede kalıyor, Neyir'in ölümüyle bitiyor onun sahnesi ki paralel şekilde devam etmeliydi. Millet aşkı ile birlikte devam ettirilmesi zor olduğu için böyle yazdı belki de yazar kimbilir... Söylenecek çok şey var hakkında ama ilk cümlemde de söylediğim gibi anlamlandıramıyorum düşündüklerimi. Belki demlenip, dinlendikçe netleşecekler, okuma keyfimin üzerindeki gölgeleri de gidecek.
"Her ne iş yapıyorsan onu bir ibadet gibi yapmalısın. O vakit anlarsın ki; tahta oymanın da, nal çakmanın da, çömlek yapmanın da; demir dövmenin, şiir söylemenin de sevabı vardır. Her işinde O varsa şayet, inan ki O dahi sana yârdır. Hem söylesene Ahmedim, insanın elinin emeğinden daha tatlı ne vardır?"
Sayfa 113Kitabı okudu
Her ne iş yapıyorsan onu bir ibadet gibi yapmalısın. O vakit anlarsın ki; tahta oymanın da , nal çakmanın da , çömlek yapmanın da; Demir dövmenin,şiir söylemenin de sevabı vardır. Her işinde O varsa şayet, İnan ki O dahi sana yârdır.
Tarihten Günümüze Rus Yayılmacılığı ve Yeni Kurulan CumhuriyetlerAbdullah Demir · Ötüken Neşriyat - Tarih Dizisi · 20062 okunma
''Dede Korkut Destanı'nın Türkmenistan'da derlenen ve yazıya geçirilen boylarından anlaşıldığına göre Oğuz Türkleri 9-11.yüzyıllarda Türkistan coğrafyasında yaşananları yaklaşık bin yıl aklında tutmuş, gerektiğinde anlatarak paylaşmış, fırsatını bulduğunda yazıya geçirmiştir. Bu yaşananları gittiği coğrafyaya da taşımıştır. Nitekim Dede Korkut kitabının Dresden ve Vatikan nüshaları bunu göstermektedir.''
