Reader Follow Recommendations
Âdem ile Havva’nın tüm evlatları yitik çocuklardır.
..., eğer ikiniz de kitap okuyanlar âlemine aitseniz paylaşılmış bir cennete el ele girmek üzeresiniz demektir.
Gülmenin avantajı, kaderden mi, sevinçten mi, hasretten mi, empatiden mi, yoksa sadece dostluktan mı olduğunu seçmeye gerek kalmadan gözlerimizi yaşartabilmesiydi.
Duygularım anastezi altında. Her şeyi görüyorum, her şeyi işitiyorum, ama artık hiçbir şey hissetmiyorum.
Umutsuzlukta haklı çıkacağımıza, umutta yanılalım.
Ne var ki ben, kendimle ilgili bazı meseleleri hâlâ çözebilmiş değilim. Rendekâr düşünüyor olmasından varolduğu sonucunu çıkarıyor. Ben de düşünüyorum, dolayısıyla varım, ama kimim? ... Hangimiz düş ve hangimiz gerçek? Düşünüyorum, o halde ben varım. Düşünen bir adamı düşünüyorum ve onun, kendisinin düşündüğünü bildiğini düşlüyorum. Bu adam düşünüyor olmasından varolduğu sonucunu çıkarıyor. Ve ben, onun çıkarımının doğru olduğunu biliyorum. Çünkü o, benim düşüm. Varolduğunu böylece haklı olarak ileri süren bu adamın beni düşlediğini düşünüyorum. Öyleyse, gerçek olan biri beni düşlüyor. O gerçek, ben ise bir düş oluyorum.
son;
- Uçurtmayı senin için yakalamamı ister misin?
(Başını evet anlamında salladığını gördüm)
- "Senin için bin tane olsa yakalarım,” dediğimi duydum.
