Benim için iyi diyorsunuz, ama bir kez bunu yapınca inandığım her şeye tükürmüş olurum. Ölülere hakaret etmiş olurum, doktor. Bir trajediyi basit bir talihsizlik olayına dönüştürmüş olurum. Beni anlıyor musunuz artık? Ölenlere, siz bir hiç uğruna öldünüz demiş olurum.
Sayfa 35
Zalime işin nedir diye sormuşlar... Zulüm, demiş.
Sayfa 45 - Yordam Kitap, 2007Kitabı okuyor
Bir zamanlar Kayseri'ye bir Yahudi gelmiş. Adı da Moiz imiş. Ticaret yapmak için çarşıda bir dükkan tutmuş.
Komşularına sormuş;
“Bu çarşıda en çok kimden çekinmeliyim?” diye.
Tüccarlardan biri, bir kaç dükkan ötesini göstererek;
“Bak, orada bir İhsan Ağa var, ona git. Lakin onun yanına desturla yanaş" demiş.
Moiz, İhsan
ağlanacak halimize gülüyorum...
Hani adam telefonu arka cebinde sandalyeye oturmuş da bir kırılma sesi duyunca, “Allah’ım inşallah telefonum değil, belim kırılmıştır.” demiş ya. Hâlimiz o hesap. Telefonumuza zeval gelir diye elimiz yüreğimizde, aklımız kaçıracağımız en ufak bir sohbette, gözümüz ekrana düşecek bildirimde; dışarıya körüz. Güzellikleri fark etmeden yaşıyoruz. Buna yaşamak denirse. Denir mi?
Her ayrılık bir bağdır, demiş Simona Weil
Sayfa 17Kitabı okuyor
...Akademik kibrin Sonu, Rezillik
“Üniversite yemekhanesine giren bir öğrenci tüm yerler dolu olduğundan gidip üniversite profesörünün oturduğu masaya oturmuş. Profesör kaşlarını çatarak;
- Öküzler ve kuşlar aynı masada oturamazlar!
Öğrenci:
- O zaman uçuyorum.
Profesör cevaba çok sinirlenmiş, sınavda öğrenciye takmış ve sınavının başarısız geçmesi için elinden geleni yapmış. Yalnız sınavda öğrenci tüm soruları mükemmel bir şekelde cevaplamış.
Profesör öğrenciye sana son bir soru soracağım demiş:
- Yolda yürürken iki torba bulduğunu hayal et, birinde akıl var, diğerinde ise para var. Hangi çuvalı alırsın?
Öğrenci:
- Para olan çuvalı seçerdim.
Profesör:
- Ben akıl olan çuvalı seçerdim.
Öğrenci:
- Normal! Kimde ne eksikse onu seçer.
Profesör çok sinirlenmiş, öğrencinin not defterini alıp içine ‘Öküz’ yazmış.
Öğrenci nota bakmadan odadan çıkmış. Bir dakika sonra öğrenci kapıyı aralamış;
- Sayın profesör, imzanızı atmışsınız, fakat notumu yazmayı unutmuşsunuz.