Şimdi Başkomserim şöyle bir hikâye var. Adamın biri arkadaşına, ‘Lan Rıfkı, senin anan orospu mu?’ demiş. Rıfkı hiç bozulmamış, sadece ‘Nereden çıktı Selami, bu laf?’ diye sormuş. Selami pişkin sırıtarak, ‘Benim anam, senin ananı dün kerhanede görmüş’ demiş. Rıfkı yine istifini bozmamış ama şöyle demiş: ‘Oğlum, hadi benim anam orospu, ya seninkine ne demeli. Namuslu kadının kerhanede ne işi var?’ Bizimki de o hesap Başkomserim. Parayı namuslu yoldan kazanmıyoruz ki, cerraha sen bu parayı nereden buldun diye soralım…
Tek tek geri çevirmişler onu. Yaptığı mankenler Batılı ülkelerin insanlarına değil bizim insanlarımıza benziyormuş. "Müşteriler" demiş dükkancılardan biri "Sokakta her gün on binlercesini gördüğü o bıyıklı, çarpık bacaklı, kara kuru vatandaşlardan birinin sırtındaki paltoyu değil, uzak ve bilinmeyen bir diyardan gelen yeni ve güzel bir insanın giydiği ceketi sırtına geçirmek ister ki bu ceketle birlikte kendi de değiştiğine başka biri olabildiğine inanabilsin". Daha veciz konuşmayı seven bir dükkan sahibi müşterilerin bir elbiseyi değil, aslında bir hayali satın aldıklarını açıklamış. O elbiseyi giyen "ötekiler" gibi olma hayaliymiş aslında satın aldıkları.
Sayfa 61Kitabı okudu
Şehitler tepesi boş değil,
Biri var bekliyor.
Ve bir göğüs, nefes almak için;
Rüzgâr bekliyor.
Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye;
Yattığı toprak belli,
Tuttuğu bayrak belli,
Kim demiş meçhul asker diye?
Destanını yapmış, kasideye kanmış.
Bir el ki; ahretten uzanmış,
Edeple gelip birer birer öpsün diye faniler!
Öpelim temizse