Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

nikoderler

nikoderler
@demiskinedemis
Ölüm hiç de dayanılmaz bir şey değil sanırım. Ölüme dayanamadığı için geri gelmiş tek kişi yok ki. Belki de çok hoş, ölüm; belki de hayattan daha hoş. Belki de...
Sabitlenmiş gönderi
İşte yeryüzünde yalnızım; kendimle baş başayım; artık ne kardeşim var, ne bir benzerim, ne dostum ne de ait olduğum bir toplum. İnsanların en şefkatlisi, en cana yakını, bu insanlar arasından söz birliği ile dışlandı. Bunlar, olanca kinleriyle hassas ruhuma hangi azabın daha çok dokunabileceğini araştırıp beni kendilerine bağlayan bağları kesip attılar. Onları istemedikleri halde sevebilecektim. Sevgimden ancak insan olmaktan çıkma yoluyla kurtuldular.
Sayfa 21
Reklam
Cennet, XXIX, 121
öyle çok budalalık bitti ki yeryüzünde, insanlar inanır oldu her söylenene, kanıt bile istemeden.
Cennet XXVII, 127
Yalnızca küçük çocuklarda var artık, inançla saflık, ama bıyıkları terlemeden önce kaçıveriyor ikisi de.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Cennet XXII, 91
her birinin başlangıcını, sonra vardığı noktayı alırsan ele, görürsün akın nasıl karardığını.
Cennet XXII, 85
Öyle zayıftır ki ölümlülerin bedeni, güzel başlangıcın sonu gelmez, iyi meşe iyi palamut vermez.
Reklam
Cennet XXII, 16
Yukarının kılıcı ne erken iner, ne geç kalır, ancak kılıcı bekleyen, kılıçtan çekinen erken indi, geç kaldı sanır.
Cennet XVIII, 13
Bir tek şunu söyleyebilirim o anla ilgili, baktıkça ona, sevgim özgürleşti, arındı her türlü başka tutkudan
Cennet XVII, 58
Başkasının ekmeğinin ne denli tuzlu, başkasının merdiveninden çıkmanın ne denli zor olduğunu göreceksin.
Araf XXXIII, 97
duman nasıl ateşi belli ederse, bu unutuş da isteğinin başka yere yönelişinin göstergesi.
Araf XVII, 58
Bir gereksinimi görüp de yardım işareti bekleyen, yardım etmeyecek demektir.
Reklam
Araf XVI, 82
Dünya şaşırmışsa bugün yolunu sizsiniz nedeni, kendinizde arayın nedeni.
Araf XV, 103
"Ceza verirsek iyiliğimizi isteyenlere, ne yaparız kötülüğümüzü isteyenlere?"
Araf XV, 49
Bölüştükçe azalan şeylere yöneldiği için isteklerinizin ereği çekememezlik kabartmakta yüreklerinizi.
Araf XIV, 85
Ey insan soyu, niçin bağlıyorsun yüreğini başkalarının dışlandığı yere?
Hatırlamak! Neyi hatırlayacakmışım! Bu iğrenç hayatımı bir balçık yığınında sürükledim. Sen de gelmiş burada ayrımları görüp görmediğimi soruyorsun bana. Şu pisliğe bak. İşte hep bunun içinde yaşadım.
Aslında hepimiz birer deli olarak doğuyoruz. Yalnız içimizden birkaçı sonuna kadar deli kalıyor.
Sayfa 110Kitabı okudu
1.964 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.