E , ne demişti şair ; gözler kalbin aynasıdır.
.*.
Sayfa 20 - Dls yayınlarıKitabı okudu
İran'ı bilmeyen sözde İran uzmanları, yıllarca İran'ın ne kadar güçlü olduğunu anlatıp durdular.
İran'ın son yıllarda ne kadar geliştiğinden, Sipahi Pasdaran adı verilen devrim muhafızlarının esrarengiz savaş kabiliyetinden vesaire söz ettiler.
Oysa İran'ı övüp arşa çıkaran bu uzmanlar ne tek kelime Farsça bilir ne de
-Bulutu düşünüp yağmura susadım.
-Kibarlık çoğu zaman korkudur, incelikse her zaman cesurluk. Ama seni insan yapan şey başkalarını umursaman. Daha çok umursa, daha çok insan ol.
-Paradoks: kitap, sanat , sinema ve şarap gibi yaşamak için ihtiyacın olmayan şeyler, yaşaman için gereken şeylerdir.
-Soğuk biri olma. Evren soğuk zaten. Önemli olan sıcak kısımlar.
-Güneş batıyorsa durup izle. Bilgi sonludur. Hayranlıksa sonsuz.
-Mutluluk senin dışında bir yerde değil. mutluluk senin içinde.
-Utanç bir prangadır. Kendini azat et.
-Akademisyen olmak zorunda değilsin. Hiçbirşey olmak zorunda değilsin. Zorlama. Kendi yolunu ara ve sana uyan birşey bulana kadar aramayı bırakma. Belkide hiçbir şey uymayacak.Belki de sen bir hedef değil, yolsun. Sorun değil. Sende yol ol. Ama bu pencereden bakmaya değecek bir yol olsun.
-"Bir kalbin kırılmasını engellersem," demişti şair, "boşa gitmemiş olur hayatım."
Tertemiz bir kalpten başka ne götürebilirsin kutsal topraklara?...
Allah ve Resulü'ne sevgiden, bağlılıktan başka ne götürebilirsin.?
Sormadan edemiyorsun: Maldan, memleketten ve aileden ayrıldıktan sonra, bu yolculukta geçer akçe nedir...
Şair ne demişti;
"Sanma ey Hâce ki, senden zer ü sîm isterler,
Yevme lâ yenfe'u'da kalbi Selim isterler." Altında yok, gümüş de yok... Varsa da değeri yok.
Yolculuğun bundan sonrasının geçer akçesi yalnızca "Allah'a teslim olmuş bir kalp..."
Ne demişti Şair : At Vuruldu; İçim Paramparça Rüveyda
Ya! Dursun Efendi atları da vururlar. Duydun mu beni? Atları da vururlar.
Sayfa 179Kitabı okudu
"Hayat Kısa Kuşlar Uçuyor" diyor Cemal Süreya, Aziz Mahmud Hüdayi'nin kapısını dört yüz sene sonra tekrar çalarak. Ne demişti Hüdayi: "Günler gelip geçmekteler / Kuşlar gibi uçmaktalar." Kuşlar uçuyor, fakat hangi kuşlar!
Şairin "Kehanet 1985" adlı kısa şiiri cevaplasın sorumuzu: "Lokman şair senin hayatın / Yedi kırlangıcın hayatı kadar / Altısını ardı ardına yaşadın / Bir kırlangıcın daha var!"
Kırlangıçtan söz ediyor şair. Ömür birimi yapıyor onu. Yedi kırlangıç ömrü yaşayacağını düşünüyor. Bir kırlangıç ömrü dokuz yıl hesabına göre. 1985 yılında altı kırlangıç ömrü yaşadığını geride bir kırlangıç ömrü kaldığını varsayıyor. Bu matematiğe göre dokuz yıl daha yaşayacaktır şair. Heyhat!
Bir gün sekiz yıl yaşadığını öğreniyor kırlangıçların ansiklopediden. Önce üzülüyor. Sonra sekiz sene hesabıyla bir sene önce ölmem lazımdı, ölmedimse, kırlangıç hesabından da, kurtuldum, diye teselli ediyor kendini.
Fakat şairlerin ömür hesapları tutmuyor. "Otuz Beş Yaş"ı yolun yarısı olarak gören Cahit Sıtkı Tarancı da yanılmıştı tahmininde. 9 Ocak 1990 sabahı bir göçmen kuş olduğunu hatırlıyor kırlangıç ve göçüyor Cemal Süreya dünyadan.
Meyvelerin çekirdeklerini çöpe atmak nasıl büyük bir tezatlıktı böyle! Herkes eline geçeni bir yerlere ekse belki birkaç tanesi filizlenirdi. Hem filizlenmese de ne demişti şair:
"Tohum saç, bitmezse toprak utansın!
Hedefe varmayan mızrak utansın!
Hey gidi küheylan, koşmana bak sen!
Çatlarsan, doğuran kısrak utansın!"
Sayfa 121
Sahi ne demişti şair:
Diyarımızda kasvet türküsü söylenilmez
Serhaddimiz vatana bir kaledir geçilmez
İnsan ölür fikir ölür ruh ölür ten ölür
'İttihatçılar ölür İttihatçılık ölmez.'
