567 syf.
8/10 puan verdi
İslam'ın kadına bakışı
Hukukçu ve araştırmacı olan İlhan Arsel'den beyinlerde şimşekler çakmasına sebep olabilecek sert bir kitap. İlhan Arsel, okuyucularına İslam dini içerisinde kadına yönelik ayrımcılığı, gericiliği anlatmış ve sert bir şekilde eleştirmiş. Bunu yaparkende Kuran-ı Kerim'den ayet, sahih hadis ve birinci elden İslami kaynakları kullanıyor,
Andrew Mango'nun bu eserini, Atatürk'ün hayatıyla ilgili en başarılı biyografilerden biri olarak duymuştum. Ben bir 'en' belirleyecek kadar biyografi okumadım ama oldukça beğendiğimi söyleyebilirim. Bunda baş etken yazarın son derece objektif yaklaşımıdır. Kitabin her yerinde yazarın bir bilim insanı yaklaşımıyla konuyu ele aldığını görebiliyoruz.
Devrim yolculuğu
Che ismini bilmeyen var mıdır? Az ya da çok herkesin bir fikri vardı diye düşünüyorum. Tam adı Ernesto Che Guevera. Arjantin'li. Aslında kendisini Güney Amerikalı olarak tanımlıyor. Güney Amerika'daki yüzyıllar boyunca sömürülen nice ülkeden birinin vatandaşı olarak tanımlıyor kendini.
Latin Amerika, 15. yüzyıla kadar bilinmeyen bir coğrafyaydı.
Adem vardır cismi semiz. Abdest alır olmaz temiz
●Solakzade Mehmet Handemi Efendi’nin YSS’in Anadolu’daki eylemlerini övdüğü şu satırları da naklederek: “Bundan başka kan damlayan kılıcının başı, alevi kalabalığını nice defa perişan eyledi.
Kimdir bu YSS? Bir kere daha hatırlatalım!
YSS Osmanlı tahtının IX. padişahıdır.
YSS özellikle Alevî-Şiî topluluklara karşı katliamcı bir tutum almıştır.
Marx neden haklıydı ?
Terry Eagleton ünlü bir Maksist yazardır. Bu kitapta Marx'ın tüm fikirlerini toptan bir savunması bulunmamakta birlikte asıl amacı Marx hakkında söylenen artık dile iyice yapışan bazı yanlış düşünceleri çürütmek.
Bir düşünürün yazdıklarıyla, o düşünürün yazdıklarını uyguladığını söyleyenler; işte düşünürü yanlış
Tarih boyunca, halkların refahı ve huzuru için göreve hazır olduklarını beyan eden ve gerekirse bunu “halk için halka rağmen” parolasıyla icra etmekten çekinmeyen mantığın temsilcileri, Cezayir’de de harekete geçmeyi ulusal bir görev, toplumsal bir ödev bilmişlerdi. Halkın ekseriyeti sandıkta kazandıkları zaferden silah tehdidiyle vazgeçmeye niyetli değildi. Ödenecek bedel acılarla dolu olabilirdi ancak direnişin onurlu havası ülkeyi sarmıştı bile. Kuşkusuz Batı’nın Demokrasi tiyatrosu ilk kez bozulmuyordu lakin asil bir sayfa daha ekleniyordu halkın tarihine filizlenen direnişle. Avrupa’nın “insan hakları ve özgürlükler” maskesini ilk kez indirmediği sır değildi fakat Cezayir direnişi halka halka büyüyen bir mektep, korku duvarlarını yıkan bir sancak gibi gönülleri fethediyordu. Onlar barış zamanı ahlâk ve kural tanımazken, direnişin evlatları savaşta bile bir hukuk olduğunu öğütlüyorlardı dünyanın paslı vicdanına. Kavga bir hukuku ve değeri olanlarla olmayanlar arasında çıkmıştı.
