Gün olur toprak uyanır,
Uyanır böcekler
Sarı bozkır titrer, çıplak dağlar yeşerir,
Gök yıkanır kirli dumanlardan,
Su coşar, deniz kabarır, canlanır ölü şehirler
Yemyeşil bir rüzgar eser yıldızlar arasından.
Erdem Bayazıt
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir
Toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen
Adil Erdem Bayazıt
Bir gidip bir gelerek durmadan
Ay ışığını soluyan ey deniz ey o denizin dibi
Sonra büyüten yanlızlığını kanayan yanlızlığına kalbim gibi.
Erdem Bayazıt
Türkiye Müslüman bir ülke olarak anılmak yerine keşke Adil, Ahlaklı, Erdemli, Dürüst bir ülke olarak anılsaydı.
Müslüman dedikleri ülkede bir sürü Musevi, Hristiyan, Ateist, ...vb. var ve onlar yokmuş gibi olmayan bir Müslümanlıkla anılmak çok acı verici.
Müslüman denilen Evli Kadın ve Evli Erkeklerimize Allah hidayet versin Puta tapar gibi şehvetlerinin elinde Zinaya tapar duruma gelmişler. Müslüman dediğin göl değil deniz olur gönlü geniş, tevazu sahibi güzel Ahlak sahibi olur. Müslüman denilen Erkekte kadında şurada kırk tanesi kuyruk sallasın dönüp bakmaya dahi tenezzül etmeyen, eleştirmeyen kalbiyle yanlış yoldaki kardeşine hidayet dileyendir.
Dindar Mümin denilen insan Güzel Ahlâklı, Erdemli, adil, sadık, tevazu sahibi olandır bu yoksa Müslümanmış, Hristiyanmış, Yahudiymiş oymuş buymuş boş. İçinde Vicdan Allah korkusu erdem güzel ahlak olmadıktan sonra o olsa ne bu olsa ne. Önce Allah korkusu sonra Allah gerisi hikaye.
Temiz yaşayalım hayatı gerisi hikaye. Kur'anı anlamadan, yaşamadan istediğin kadar oku oku dur, İncili anlamadan, yaşamadan istediğin kadar oku oku dur... Hepsi hikaye bize Erdemli, Hayalı, Edepli Adaplı, Dürüst, özü sözü bir Adil Güzel Ahlak sahibi İnsan gibi İnsan gerek gerisi hikaye.
Erdem Beyazıt
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda,
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum,
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında
kimse elini uzatmıyor.
Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya
boşalan bir deniz gibi.
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında kimse
elini uzatmıyor
Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya boşalan
bir deniz gibi
Bu sesler ormanında kaybolan bir çağ bu.
Nereye gitsem hep apartmanlar çıkıyor önüme
Alıp başımı duvarlara çarpıyor bu yollar
Gidip gelmelerim bu dar sokaklarda
İnsanların koşup dolduğu bu dar yapılarda
Bir kısır döngüye girmek için bütün çabalar
Biz bunun için mi geldik.
Erdem Beyazit
Aşk Risalesi
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim
yeryüzü gibidir toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin, güneş gibisin bazen.
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında kimse
elini uzatmıyor
Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya boşalan
bir deniz gibi
Bu sesler ormanında kaybolan bir çağ bu.
Nereye gitsem hep apartmanlar çıkıyor önüme
Alıp başımı duvarlara çarpıyor bu yollar
Gidip gelmelerim bu dar sokaklarda
Insanların koşup dolduğu bu dar yapılarda
Bir kısır döngüye girmek için bütün çabalar
Biz bunun için mi geldik.
Erdem Beyazıt
Erdem Bayazıt
Ama sen uzaklardaydın ey kalbim
Uzaklardaydın, sevdiğim uzaklardaydı
Ayın yıldızların çağlayarak
Berrak şelaler yaparak
Coşku içinde aktığı
Bir yerlerdeydi.
Hani bir gün bir çobana rastlamıştık
Ama sen uzaklardaydın ey kalbim
Uzaklardaydın, sevdiğim uzaklardaydı
Ayın yıldızların çağlayarak
Berrak şelaler yaparak
Coşku içinde aktığı
Bir yerlerdeydi.Hani bir gün bir çobana rastlamıştık
Adı Ferhat mıydı neydi
Koyunların, kuşların, böceklerin ve çiçeklerin
Sadakatten mest oldukları
Herbirinin gözlerinde
Kaybolur gibi kayar gibi
Dalıp
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir
Toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen
Aşk risalesi - Erdem Bayazıt
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim
yeryüzü gibidir toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin, güneş gibisin bazen.
Erdem Beyazıt
Şehrin Ölümü
Duvarlar çıkıyor önüme
Şehrin mahpus yüklü duvarları
Hiçbir sır kalmamış ardında hiçbir duvarın
Nereye gitti diyorum benim elbisem nerede
Şehir soyunmuş diyor biri
Şehrin elbisesini çalmışlar
Bütün şehir çöküyor yüzünde bir insanın
Şehir boğuluyor içinde insanların kan gibi bir sesle
Mor bir kabus çöküyor üstümüze
Parkta son ağaç da ölüyor
Aşk Risalesi (Erdem Bayazıt)
....
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim
yeryüzü gibidir toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin, güneş gibisin bazen.
Usul usul inen
Yağmur tıpırtılarını
Dinler gibi
Dalıp gitmiştik
Sen konuşuyordun
İpil ipil yağan bir yağmur gibi konuşuyordun
Onlar ki konuklarımızdı
Adları Keremdi, Yusuftu, Kaystı
Hepsi de ezelden tanıdıktı dosttu🎉🖤
....