...
Gün olur toprak uyanır uyanır böcekler
Sarı bozkır titrer çıplak dağlar yeşerir gök yıkanır kirli
dumanlardan
Su coşar deniz kabarır canlanır ölü şehirler
Yemyeşil bir rüzgar eser yıldızlar arasından.
Şimdi siz taşıyorsunuz müjdenin kurşun yükünü
Çatlayacak yalanın çelik kabuğu
Sizin bahçenizde büyüyecek imanın güneş yüzlü çocuğu.
Faili meçhul cinayetler arasında kalmış , kendi cesedini aramaya koyulmuş, kazanan insanlar arasinda kaybedenleri arayan bir adamın hikayesi bu...
Cinayetten önceki gün...
Kazanmış insanların arasında kalan kendisinide kazanmış gibi hisseden ama asla kazanamayan bir insanim. Tek çareyi ölmekte arayan, ama ölmemiş sadece yıkıntı halinde bulunan enkazlar arasında yok olmayı bekleyen insanim. İçinde ki bütün duyguları alınmış elinde sadece nefret duygusuyla hayatta tutunan insanim. Umut ve vicdan arasında kalmış ve umudun birgün kurtaracagina inanmis insanim. Kendi yıkıntısından başka kaybedecek tek şeyi canı olan insanim...
Cinayet günü...
Kendi Yüreğindeki son kalan kişiliğini öldürmeye hazırlanan bunuda intihar süsü verecek olan kişiyim. Nefretle anlaşma yapan ve yaptığı anlaşmada ruhunu, nefrete satan insanım. Bu saatten sonra hicbirseyin duzelmiycegine inanan ama hala içinde yitirmedigine inandığı kazanmak duygusuna bağlı olan insanım. Ben inşası devam ederken inşa edenin düşünmekten bıktığı, oldum olası kendi yıkıntısından başka hiçbir şeyi olmayan yıkıntınin parçasıyim...
Cinayet işlendiği günden sonra...
Susmanin en büyük cevap olduğu ve sustukça bu dünyada kazanan insanlar arasında kalan kişiyim. Affetmenin erdem olduğu ve affedince güçlü olacağına inanan kişiyim. Bütün kaybettiklerini kazanmış olduğu güç duygusuna bağlayan ve onlara iyki vardılar diyebilme gucune erişmiş insanim. Benliğinden sıkılmış ama gayet rahat davranan ruhun sahibiyim. Bundan sonra rüzgar gibi esip , güneş gibi parildayim , deniz gibi mavi olmayi dileyen insanım. Kaybetmeyi göze alarak savaşmaya devam edecek insanim...
Günlerden bir gün "Güzellik" ve "Çirkinlik" dalgaların kıyıya ulaştığı bir deniz kenarında karşılaştılar."Hadi denize girip yıkanalım" dediler birbirlerine. Elbisleerini çıkarıp denize girip yüzdüler. Sonra, "Çirkinlik" sudan çıkarak "Güzelliğin" elbiselerini giydi ve gitti.
Daha sonra "Güzellik" çıktı sudan, fakat elbiselerini bulamadı. Kendini çıplak hissedip utandı ve mecburen "Çirkinliği" orada kalan elbiselerini giydi ve kendi yoluna gitti. Ve o gün bugündür insanlar "Güzellikle Çirkinliği" birbirine karıştırılar. Ama yine de "Güzelliğin" yüzünü önceden görmüş olanlar elbisesine rağmen onu hemen tanırlar. Ve yine "Çirkinliği" yüzünü önceden görenler elbisesi onu saklamaya çalışsa da onu tanırlar.
yaslan göğsüme sevdiğim..
benim gönlüm gök gibidir,
açık deniz gibidir..
pas tutmaz benim içim,
yeryüzü gibidir..
toprak gibidir..
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir, açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim, yeryüzü gibidir
Toprak gibidir. Erdem Bayazıt
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda,
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum.
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında
kimse
elini uzatmıyor.
Bir gürültülü yaşamağa gidiyor dünya
boşalan
bir deniz gibi
Bu sesler ormanında kaybolan bir çağ bu.
Üzerinde ”EN GÜZELE” yazılı, altından bir elmayı, şölenin yapıldığı salonun ortasına bırakıverdi. Doğal olarak bütün tanrıçalar, bu elmaya sahip olmak istediklerinden uzun tartışmalar oldu. Sonunda üç büyük tanrıça dışında diğerleri çekildiler. Ama kudret tanrıçası Hera, zekâ tanrıçası Palas Athena ve Aşk tanrıçası Afrodit elmaya sahip olmakta
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir
Toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen
Şehit
20 Temmuz’dan bugüne kadar Terörle Mücadelede 403 şehit verdik
İşte Gün gün şehitlerimiz
20.07.2015 Adıyaman (Çatışma)
Şehit Uzm. Onbş. Müsellim Ünal(22)Kayseri/Develi
22.07.2015 Şanlıurfa/Ceylanpınar (Saldırı)
Şehit Polis Memuru Feyyaz Yumuşak(25)Kırşehir/Kaman
Şehit Polis Memuru Okan Açar(24)Niğde
23.07.2015 Diyarbakır/Yenişehir