... bir denizatı gibi, kırılgan, imkânsız ama dalgaların içinde muzafferdi.
Sayfa 69 - *Sel yayıncılıkKitabı okudu
Kendimi kurban ettim. Kurt tarafım sevindi buna. Kurt tarafım kokunu izledi. Bir kurdun diyeti, bir kurbanın yenmeyen etiymiş. Yemedim, izledim, uyumadım. Bir şair defterine boş notlar düştüm. O yazarken ben kurt avcılarıyla görüştüm. Tuzaklar kurulmuş, dikkatimi değiştirdim. Esmerdim, eskidim ve kalemim tükenmez. Ya da o kendini öyle sanırken, bir denizatı ve ben, kurt ve kuzunun masalına gülerken OLDUM ben. ''AŞK değil AŞIK'', uyku değil rüya, hepsi oldum. Nezaket nedir? Benim sandığım şey mi? Sadelik konuşmamakla mümkün.
Ayrıca her bir temporal lobun altında yeni bellek izleri saklayan birer hipokampus ("denizatı") gizlenmiştir. Tüm bunlara ek olarak sol temporal lobun üst kısmındaki bir parça korteks Wernicke alanı olarak bilinir. İnsan beyninde bu parça şempanzelerinkine kıyasla yedi kat daha şişkindir ve gönül rahatlığıyla türümüze özgü olduğunu ilan edebileceğimiz az sayıdaki birkaç beyin bölgemizden biridir. Anlamı ve dilin semantik yönlerini kavramakla görevlidir, ki bu görevler insanoğluyla kuyruksuz maymunları ayıran temel farklılıklardır.
Sayfa 48 - Alfa Yayıncılık, 3. Baskı: Ekim 2019
Sanki bir denizatı kovuğunda yürüyormuşum gibi bir türlü kavrayamadığım fikirler, bilgi kırıntıları ayaklarıma dolaşıyor, her kımıldandıkça köksüz asabiyetler, süreksiz ümitler, yersiz inançlar çürümüş yosunlar gibi kollarıma ve vücuduma sarılıyor, beni daha derinlere doğru çekiyor, gözlerimi her açtıkça ucunu bucağını göremediğim heyula davalar yarı karanlıkta üzerime saldırıyorlardı.
Sayfa 143Kitabı okudu
Hayırsız oğluyum babamın
Ticareti sevmeyen
Para için koşturulan
Yarış atlarının terlerini
Bir akvaryumda toplar
İçinde denizatı
Beslerim
1910
Şu benim bindokuzyüzon gözlerim görmedi ölülerin gömülüşünü,
ne şafaktan önce ağlayan adamın külden panayırını
ne de bir denizatı gibi bir kenarda titreyen yüreği.
Şu benim bindokuzyüzon gözlerim küçük kızların işediği beyaz duvarı gördü boğanın burnunu, zehirli mantarı ve köşe başlarında aydınlatan anlaşılmaz ayı şişelerin katı siyahı altındaki kuru limon parçalarını.
Şu gözlerim benim midillinin boynunda, uykudaki Ermiş Rosa’nın delik deşik göğsünde
aşkın çatılarında, iniltiler, soğuk ellerle kedilerin kurbağaları yediği bahçede.
Eski tozun heykellerle yosunları topladığı tavanarası,
yenmiş yengeçlerin sessizliğini saklayan kutular
düşün gerçekliğinin üstünde tökezlediği yerde.
Orada benim çocuk gözlerim.
Bir şey sormayın bana.
Gördüm onları yollarını ararken
yalnızca boşluklar bulan.
İnsansız havada bir oyuklar acısı var ve gözlerimde gövdesi olmayan giyinik yaratıklar!
Tek eşlilik istiyorsan kuğu, denizatı veya penguenle evleneceksin.
Sayfa 311 - April YayıncılıkKitabı okudu
Şu benim bin dokuz yüz on gözlerim
ne bir ölüler gömülmesi görmüştü,
ne sabah sabah ağlayanın kül panayırını,
ne de titreyen yüreği, kıstırılıp küçük bir denizatı gibi.
Sayfa 58 - 1910
