Kendimi kurban ettim. Kurt tarafım sevindi buna. Kurt tarafım kokunu izledi. Bir kurdun diyeti, bir kurbanın yenmeyen etiymiş. Yemedim, izledim, uyumadım. Bir şair defterine boş notlar düştüm. O yazarken ben kurt avcılarıyla görüştüm. Tuzaklar kurulmuş, dikkatimi değiştirdim. Esmerdim, eskidim ve kalemim tükenmez. Ya da o kendini öyle sanırken, bir denizatı ve ben, kurt ve kuzunun masalına gülerken OLDUM ben. ''AŞK değil AŞIK'', uyku değil rüya, hepsi oldum. Nezaket nedir? Benim sandığım şey mi? Sadelik konuşmamakla mümkün.
·
161 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.