BELKİ DE BULUNUR AY IŞIĞINDA
Kalbim o heyelan gününde durdu
Yorgun bir ırmaktı; çırpınıyordu
Bir yol arıyordum denize doğru
Ölü bir geceden gündüze doğru
O müzmin şarkıyı unutmak için
Nağmeler devşirdim dudaklarından
Adınla buluşan bir ize doğru
Nasıl da sevmiştim dağları öyle
Şimdi ta yerlere değdi başları
Çölleri bilmeyen yolcular gibi
Susacaksan, sustur önce kuşları