''Ey Lucia, senin sadığın ihtiyaç duyuyor yardımına,
Emanet ediyorum onu sana.''
Cümle gaddarlığa düşman olan Lucia,
Kalkıp geldi bana,
Oturduğum yere muhterem Rahel'in yanında.
Başladı konuşmaya: ''Sen Tanrı'nın hakli övüncü Beatrice,
Neden yardım etmezsin seni sevene,
Senin uğruna ahmak kalabalıklardan vazgeçene?
Duymaz mısın gözyaşlarındaki elemi?
Görmez misin savaştığı ölümü,
Boğulduğu deniz kadar zalim nehri?''