"Biiznillah Tebessüm Et ve Düştüğün Yerden Kalk!.."
Bir baba düşünün ki;
"Allah'ın takdirine karşı elden ne gelir, ey İbrahim!"
Diyordu süt kokulu yavrusu can çekişirken..
Öyle yanıyordu ki kalbi, o yüce dağlara dönüp gözyaşları süzülürken;
"Ey dağlar.. Eğer, bende ki bu üzüntü sizde olsaydı, muhakkak paramparça olurdunuz" diye gözyaşı döküyordu daha süt kuzusunun mezarı
Bir insan kaç sayı da kişi ile tanışır bir ömür de ?
Bir , onlar , yüzler , binler kim bilebilir ki yaşamadan
Bu sayının ne kadar olacağını veya önem derecesini
nicelik mi , nitelik mi belirlemeli ?
Alıntı
*GÜZEL İNSAN OLMAK.!*
*_Bismillahirrahmanirrahim_*
```Evlerimiz 🏠 ve yollarımız genişlemiş, imkânlarımız büyümüş ancak ruhlarımız daralmıştır. Çatlıyoruz..
Herkes çatlıyor 🥴😱🤯; karı-koca anne-evlat..
*Ne tuhaftır ki yeni evlenen bir genç kızın kaynanasıyla bir arada yaşayacağı söylense televizyonlar o kızla röportaj için sıraya girerler.*
Bir ömür yaşamak gibi amacım yoktu aslında. Bir anda buldum kendimi anne karnında. Yedi ay süren yolculuğum bitti göz yaşlarıyla. Doğum denilen eylemin ürünü olarak can buldum bir anlamda.
Sardılar beni , yine özgür değildim kundağimda.. tramvasiz geçerken yıllar aşk denilen bir denklemde buldum kendimi. Bilinenler sağa bilinmeyenler sola dedi hocam. Ve ben denk olmayan aşkın denklemindeki x'lere köle oldum bir anda. X'ler y'leri seçti. Ben ise hala pi'yi kaç alsam diye düşündüm yamuklarin arasında. Derken aslında son bulucak her şey. Dost edindim kardeş dedim ağzımla. Ve cokca olan intiharlarimi son buldurdular 'arka mekanda'. En güzel kahkalarla patladı ampuller. Bir kul düşürmemek uğruna ne tokatlar atıldı, eğlenirken hunharca. Derdimiz değildi kız kadın hayat. Televizyonumuz bile siyah beyazdı . Bir veda bulucak bu kavgalarda. Bir gün, uzak değil melankoli komşumla. Sen rakı koy ben çay demlerim.
Bazen kenara çekiliyorum!
Sessiz,sedasız duruyorum.
Unutturuyorum kendimi!
Unutuluyorumda!
İzliyorum, bakıyorum etrafa.
Eşe,dosta,cana,canana...
Koca bir girdabın içinde buluyorum kendimi.
Uçsuz, bucaksız bir sonsuzlukta kayboluyorum..
Tek başına olduğun hayat yolculuğunda,
Aslında kimsenin tam olmadığını, olamayacağını
Sevgili Galip Ağabey. Öncelikle selam eder, ardından da Cennet-i âla bahçelerinde, tûba ağaçları altında gölgelendiğin hüsn-ü zannıyla, afiyetinin artması için dua ederim.
‘'Ömrümü bu milletin meseleleri ile geçirdim, bir rahat verin artık'' dediğini duyar gibiyim lakin gel gör ki derdimi paylaşacağım, oturup iki kelam hasbihal edeceğim kimsem