Kitabı elime aldığımda ne denli bir hikayenin içinde olacağımı bilemiyordum. Okudukça ilgim arttı. Sanki ben kitabın kapağını kapattığımda Will ve Clark başka zaman diliminde o anı yaşıyor gibi hissettirdi. Birbirini deli gibi sevmek ama aynı anda karşılıklı çaresizliği hissetmek.. Bu kitap hayattaki bazı değerleri gerçekten sorgulattı. Ve.. Ve kalbimde en derindeki diğer kitapların yanına yerleşti. Kesinlikle okunması gereken bir kitap..
Bir başka insanı, kişiliğinin en derindeki çekirdeğinden kavramanın tek yolu sevgidir. Sevmediği sürece hiç kimse, bir başka insanın özünün tam olarak farkına varamaz.
Mor elbise kolları, kırmızı ipekten iplikler, dolunay ışığı
Tek başına çalınıyor karanlıkta
Teller duruyor parmaklar duruyor ses de duruyor
Hepsini bastırıyor derindeki duygular
Gece ve gündüz.. Birbirinden ne kadar da farklı zamanlar... Gündüzün ışığı içimizi aydınlatmaya başladığında, uyanıp hemen dünyevi dertlerimize koşturmaya başlıyoruz. Gece o karanlık yüzünü gösterdiğinde ise, kendi benliğimize çekiliyoruz ve hayaller kuruyoruz. Aslında müthiş bir zıtlık ve aynı zamanda müthiş bir ters orantı içinde gece ile
Olumsuz duyguların daha derindeki anlamını keşfettiğimiz zaman, bu duygular içimizdeki potansiyelimize ve gerçek özümüze ulaşmamıza öncülük eden güçlü unsurlar haline gelirler.
_Sık ve çok gülmek, zeki insanların saygısını ve çocukların sevgisini kazanmak, dürüst eleştirilerin takdirine layık olmak ve yanlış arkadaşların ihanetlerine katlanabilmek, güzelliği takdir edebilmek, başkalarındaki en iyiyi bulabilmek, sağlıklı bir çocuk, bahçelik bir arazi ya da daha iyi duruma getirilmiş bir sosyal durum yoluyla bu dünyayı