drydrn
@derinokuyor
İstanbul Üniversitesi
Istanbul
153 reader point
Joined on January 2018
Okuma Hedefleri
En tahammül edilmez olanı kişinin geleceği olarak gördüğü birinin geçmişin bir parçasına dönülmesi.
Korkularınızın ifşa olması sizi korkutana ya da korkutabilecek olana yeni fikirler verir, henüz gerçekleşmemiş olanı engellemeye çalışmak gerçekleşmesine sebep olur, kuşkular çözümlenmemiş olanı etkinleştirir, kaygı ve beklenti yarattıkları, derinleştikçe derinleşen boşlukların doldurulmasını mecbur kılar; o korkunun dağılmasını istiyorsak şayet, mutlaka bir şey yapmak gerekir ve en iyisi işleri akışına bırakmaktır.
Yakınlarımızın dertlerimizi bilmemesine tahammül edemeyiz, birden, artık mutlu değilken hâlâ az çok mutlu olduğumuza inanmalarına tahammül edemeyiz; herkesin hayatında başına gelenlerden anında haberdar olması gereken dört beş kişi vardır, onların artık doğru olmayan bir şeye bir dakika bile daha fazla inanmalarına, dul kaydıysak hâlâ evli olduğumuzu yahut öksüz ve yetim kaldıysak hâlâ bir anne babamız, sevgilimiz bizi terk ettiyse hâlâ bir sevgilimiz olduğunu ya da apansız bir hastalığa yakalandıysak hâlâ sağlıklı olduğumuzu düşünmelerine tahammül edemeyiz. Öldüğümüz zaman hâlâ hayatta olduğumuzu düşünmelerine tahammül edemeyiz.
Reader Follow Recommendations
Ses.
-Kim ölmüş? dedi bir ses.
-Kim öldürmüş ? dedi bir başka ses.
-Kaç kişi ölmüş? dedi bir üçüncü ses.
-Ne zaman öldürmüşler ? dedi tanımadık bir ses.
-Öldüren de ölür, dedi tanıdık bir ses.
-Üç de çocuk, dedi değişik bir ses.
-Beş de kadın, dedi aynı ses.
-Nereye gidiyoruz, diye sordu yaşlı bir ses.
-Bilmez gibi konuşma , dedi genç bir ses.
-Vallahi bilmez, dedi son ses.
Çünkü onunla birlikte, gözünü kapamadan önce gördüğü dağın doruğu da öldü evin penceresi de öldü havlayan köpek de öldü çeşmenin akan suyu da öldü rüzgârda salınan kavaklar da öldü eriyen kar da öldü ve en son güneş öldü.
#deprem ...
everest
iyi düşünmek için esasen yalnız kalmak gerekir. maalesef Türklerin böyle bir kabiliyeti yoktur. Türkler, yalnız olmamanın getirdiği garantiye, yani tehlikeden uzak yaşamanın konforuna güvenir ama bu da yaratıcılığı öldürür. Syf, 74
