Ey güzel, sen ki bana derdi derman edensin;
Şimdi: Çekil önümden, diye ferman edersin;
Senin yüzün canımın kıblesi olmuş bir kez;
Ne yapsın, kible mi değiştirsin bu can dersin?
Bir yerde diken oldu mu, gül de olur.
Bir yerde dert oldu mu, derman da olur.
başkalarının derdine azıcık derman olabildiğimi görmek şahsi karanlığımı da seyreltiyor. Çünkü tutmak tutunmaktır da aynı zamanda.
İçimdeki bu şey, bacaklarımda bedenimi taşıyabilecek bir güç bırakmıyor. Kollarımda seni sarıp sarmalayacak derman yok. Tüm olmazlara inat sana gelmek istiyorum ama yine yolumu o olmaz kesiyor, durduruyor beni.
Dur, diyor… Bu dünyada sevdiğin ama sevenin o değil. Onun gözleri başkasını görüyor, kalbi bir onu duyuyor.
Bakmadı bakmaz, sevmedi sevmez…
Pukka YayınlarıKitabı okudu
Ey gönlümüze şifa olan Yarabbim
Ey derdimize derman olan, iste vereyim diyen Ya İlahi
Tüm benliğimle koştum sana geldim
Teslimiyetin en güzel haliyle vakit yanma vakti
“Nefesi kesiliyor, dizlerinde derman kalmadığını hissediyor, kalbinin sıkışıyordu. Hiç geçmeyecek gibiydi ama bu da geçmişti, her şey gibi. Fakat aklındaki düşünceler onu kırbaçlamayı henüz bırakmamıştı.”
