Yaşar Kemal COŞGUN

Ey büyük ruh; sesini rüzgârlardan işittiğim,  bütün dünyaya yaşam nefesini veren, duy beni! ben küçük ve güçsüzüm, senin bilgeliğine ve gücüne ihtiyacım var. güzellikler içinde yürüyeyim ve gözlerim güneşin kırmızısını,  günbatımının morunu hiç görmediği gibi görsün. ellerim senin yarattığın her şeye saygılı davransın,  ve kulaklarım senin sesini duyacak kadar keskin işitsin. beni bilgili yap ki, insanlarıma öğrettiğin şeyleri anlayabileyim. senin her kayaya, her yaprağa gizlediğin sırları öğrenebileyim. güçlü olmaya çalışıyorum ama kardeşlerimden değil, en büyük düşmanıma karşı – kendime karşı. beni daima temiz ellerle ve güçlü gözlerle sana gelmeye hazır et.  günbatımının solgunluğu gibi, benim de yaşamım solup bitmeye başladığında,  ruhum seni utanmadan ziyaret edebilsin -Bir Kızılderili Duası.