Onlar birer sayı değil, hayattı.
YİNE
Aileydi,
koruyandı, sarıp sarmalayandı.
Kışın ayazından, yazın sıcağından
çekip alandı.
Taze demlenmiş çaydı.
Sohbetti.
Ev, battaniye, yün çorap…
Ayaklarım soğuk,
sanki çıplak.
Belimde fıtık acısı,
boynumda kara gün ağrısı.
Hava karlı, diller bitap.
Gece zifir, gün zehir,
Siz açın büyük çukurlarınızı!
Kum, çakıl, su,
sonsuz hayal,
bir o kadar da dua karıştırın harca.
Uzatın beton kollarını zebellanın
yukarı, yukarı
ve daha yukarı.
İçinde
Reader Follow Recommendations
Kalben
Bir avuç insan gerek bize;
yalanı kârdan,
yılanı yardan bilmemiş.
Aşına tuz diye
ballı riyalar ekmemiş,
alnına kara
karnına haram düşmemiş
bir avuç insan…
YIKILDIK EY HALKIM UNUTMA BİZİ
Çözülmemişti henüz gece.
Sabaha üç beş vakit önce,
dururken koca gök yerli yerinde
derin bir nefes alır gibi
kabardı göğsü toprağın.
Uğultu,
çatırtı,
çığlık, çığlık, çığlık…