Reader Follow Recommendations
Hareket eden bir tren, kalkan bir uçak, limandan ayrılan bir gemi, önce elimizde salladığımız, sonra hıçkırıklarımızı bastırdığımız mendiller... Hep hissedilen o derin acı, sanki bir yerden, insanlardan zorla koparılıyormuş gibi.
Sayfa 132Kitabı okudu
Utanıyorum bu halimden, mantıklı düşünmeye çalışıyorum, ama bunu bir türlü beceremiyorum; yalnız kalmaktan, terk edilmekten paniğe kapılacak kadar çok korkuyorum.
Sayfa 132Kitabı okudu
Yalnızlık ise daha da ağırdı, üstelik bu yükü tek başına taşımak zorundadır.
Sayfa 115Kitabı okudu
Yalnızlık insanın başına gelecek en kötü şey mi yoksa en iyi şey mi?
Bu sorunun yanıtı, yanında olanın kim olduğuna bağlı,
Bazen insanın yanında kimsenin olmaması daha iyi oluyor...
Sayfa 103Kitabı okudu
bizi yıldızların dünyasında sonsuz yalnızlığa mahkum etti.
Sayfa 83Kitabı okudu
İnsanoğlu yalnız olmayı sevmez. Çiçeğin açmak için nasıl güneşe ihtiyacı varsa insanın da gelişmek için başka insanların sıcaklığına ihtiyacı var. Yalnız insana zor gelir, yalnız kalan insanın canı sıkılır.
Sayfa 72Kitabı okudu
Leonardo da vinci şöyle yazmış: "Yalnızsan tamamen kendine aitsin."
Sayfa 69Kitabı okudu
Başkaları olmadan yaşamak zor, başkalarıyla birlikte yaşamak da zor. Yaşamak hep zor.
Sayfa 53Kitabı okudu
Sadece beni mutlu etmeleri için başkalarına ihtiyacım var.
Sayfa 46Kitabı okudu
Yalnızken kendimi özgür hissediyorum, canımın istediği şeyi düşünebilirim, kendi düşüncelerime sığınıyorum.
Sayfa 45Kitabı okudu
Yalnız adam tek başına konuşur, kendi kendine konuşur, düşüncelerine dalıp gider, olduğu yerde sıkışıp kalır, hareket edemez, bir türlü ilerleyemez.
Sayfa 41Kitabı okudu