Yaşama ısınmamı sağlayan o güneşli merhabanı bekleyip bu buz gibi karşılamayı bulmak yüreğimi parçalıyor.
Dostlarım, hemşehrilerim, insan öğüten demir bilekli despotluğun köleleri, dostlarım dert kardeşlerim! Zaman geldi. Tek yumruk olup ailelerimizi yağmalayarak semirmiş; alın terimizle, bilek gücümüzle, sinirlerimizin gücüyle, tanrını verdiği insan haklarıyla, kardeşliğin kutsal ve sonsuz ayrıcalıklarıyla beslenmiş zalimleri un ufak etmeliyiz!
Sorgulamadan her şeyi kabul eden insanlığı anlatan alıntı
“Ne oluyor kardeşim? Nedir bu olup bitenler?”
“Bilmiyorum,” dedi adam. “Casuslar! Yuuh! Casuslar!”
Başka birine sordu.
“Kim bu?”
“Adam, “Bilmiyorum,” dediyse de, o da elini ağzına götürdü ve ciğerlerini paralarcasına, “Casuslar!
Casus!”
Casus!” diye bağırmaya başladı.
Hastalık ve kederin başkasına sirayet etme ihtimali varken, dünya üzerinde kahkaha ve güler yüzlülük kadar karşı konulmaz derecede bulaşıcı olan bir şey bulunmayışı adil, tarafsız ve asil bir dengedir.
Bu korkunç ihtilalden de gelmiş geçmiş tek ihtilalmiş gibi söz etmek İngilizlere yaraşır bir tutumdu. Sanki onu oluşturan neden varolmamış, yaratılmamıştı. Sanki Fransa'da milyonlarca sefile bakıp da onları zengin edecek yanlış kullanılmış, saptırılmış kaynakları görmemişlerdi. Olayın kaçınılmazlığını görmemiş, söylememişlerdi. Gerçeği bilen, aklı başında birinin bütün bu abartılı planlara, atıp tutmalara katlanması zordu.