Aydınlık bir bayram günü başlangıcının verdiği bahtiyarlıktan daha güzel bişey yoktur dünyada, eğer kapının eşiğinde umut, yürekte de aşk varsa...
Sayfa 66Kitabı okudu
Baskı altındaki çaresiz insan yanan ağaç kütüğüne benzer ,zararı önce kendine verir .
Sayfa 17Kitabı okudu
"Bir garip boşlukta çiviliyim günlerdir göz bebeklerimden.."
Dicle Türküsünün Sesi
Mezopotamya’yım ben;
Damarlarım su ve nehir,
Hayatım kavga, mevzum kan,
Dilim edebi, sözüm ebedi.
Her zaman bir şairin, bir vakanüvisin sözünden çok
Gılgamış’ın dudaklarında bir zaman, kadim nehrin kenarında
Nemrud’un zihninde,
Yunus’un ruhunda,
Tufan ülkesinde İbrahim’in yüreğinde.
Açın mukaddes kitapların sayfalarını,
Açın yaşayan ruhların kapısını,
Oralardayım ben,
Orada yankılanıyor sesim.
Dinleyin beni,
Güneşten ve felaketlerden kavrulan toprağın sesini dinleyin.
Tohumum, doğumum, açan tomurcuğum, saadetim,
arzuyum, sevdayım, hepsiyim ben.
Ateşim, yangınım, yıkılışım, nefretim, düşmanlığım, hepsiyim ben.
Bütün köklerimde, yanık toprağın bütün derinliklerinde,
Her şey benimle başlar,
benimle söner her şey.
Sayfa 216
Yüreğinizin sesine kulak verin..
“Unutma, yüreğin sesinde korku ve umut bir arada bulunur. Korku umutsuz, umut korkusuz olmaz. Fakat asıl önemli olan yüreğinin sesidir.”
