"kendi küllerinden yarrattığı dille eserler veren barışa ve zerafete olan hasretimizi cesurca dile getiren 
Mehmed Uzun
Mehmet Uzun'un 
Bir Romanın Hatıra Defteri kitabı Dicle'nin yakarışı ve Dicle'nin sürgünlerini yazdığı süreci anlatan günlük şeklinde bir eser olmuş
."zamanında kendisine karşı yapılan baskılara ve dayatmalara aldırmadan, kürtçe yazdığı kitapları ile suskun olan kürd edebiyatına son zamanlarda büyük bir yenilik getirmiş ve birçok kişiye ilham kaynağı oluşturmuş usta bir yazardı. bu yeniliğin etkileri sadece kürd edebiyatında değil türk edebiyatında da kendisini fazlaca hissettirmiştir. özellikle muhsin kızılkaya tarafından türkçeye çevrilen denemeleri ve romanları dil ve anlatım yönüyle oldukça başarılı ve içtendir. kitaplarının genel içeriğinde yıllarca acı çekmiş bir halkın duygularını ve kaybolmaya yüz tutan kültürünü, "aşk, hüzün ve cesaret" üçgeninde destansı bir anlatım tarzıyla tercüman olmaya çalışmış, okuyucusuna gözyaşları ve sevinçleri yoğun duygularla bir arada yaşatabilmeyi başarmıştır.
son olarak Mehmed Uzun'dan bize kalan eserleri insan için insanlığa, bedeni diyarbakır'ın tarih kokan toprağına emanet olsun"
yeni bir yaşam yaratan, aydınlık zihinlerde her daim hatırlanacak fikirleri ve eserleriyle kendini var etmeye devam eden. Edebıyatın kırılmaz kalemi saygıyla anıyoruz.
Kendinize bir iyilik yapın #OKUYUN #OKUTUN
Unutulmuşların Sesine Kulak Verin
İki ciltlik bu eserle Dicle'nin Sesi'ne kulak verdik. 
Dicle'nin Yakarışı ve 
Dicle'nin Sürgünleri .
Kandilleri yaktık ve sadece seslere kulak verdik. Evet bu iki kitapta bizler okuyucu değil birer dinleyiciydik. Dengbêj Biro'nun anlatımıyla kocaman bir tarih, bir destan ve sonsuzluk sesini dinledik. Dicle'nin sesini, Mezopotamya'nın sesini, unutulmuşların sesini.
Bir bahar sabahı Cizre'de tahta çıkan sonraları mağlup ve sürgün bir Kürt Mir'in, kör Teli'nin ve Yezdişah'ın sesiydi bu. Van dağlarından gelen Ermeni Bilge Mam Sefo'nun, ince ve narin Arme'nin, dost Migo'nun sesiydi bu. Şengal dağlarındaki saçları iki örgülü Ezidi Hadi ile Hıdır'ın, Melek Tavus kolyelilerin, Ape Xêlef'in sesini dinledik. Hakkari dağlarındaki Keldani Bedros'un sesini, güzel kardeşi ve Biro'nun aşkı Esteri yani Kürtlerin Stêr'ini dinledik, sessizlik sesine kulak verdik.
Evet bir gece ansızın kandili yaktık ve on yedi gece boyunca Dengbêj Biro'yu dinledik. Sıra kandili söndürmeye gelince biz dinleyiciler için gitme vaktiydi. Kandil yandı ve söndü.
Sıra kendi kandilimizde. Yüreğimizdeki kandili bir daha söndürmeden yakıp sonsuzluğa kadar unutulmuşların sesine kulak vermek dileğiyle.
