içinde o kadar çok mesaj barındırıyor ki. o çiftlikteki herkesin farklı yaşanmışlıkları var, yaşadıkları farklı olmasa da onların üzerindeki etkisi farklı olabiliyor fakat herkes tek bir noktada buluşuyor: yalnızlık. crooks'un da dediği gibi "yalnızlık insanı hasta eder."
imkansız bir aşkın, sıkıcı bir işin ve ölümcül bir hastalığın ortasında kafka, milena’ya karşı her zaman duyarlı ve koşulsuzca bağlıdır.
öyle ki bir mektubunda, keşke odandaki dolap olsaydım diyor, seni öylece durup izlemek için.
