Peygamber(sallallahu aleyhi ve sellem)şöyle buyurdu:"Kulun kalbi doğru olmadıkça imanı doğru olmaz.Kalbi de dili doğru olmadıkça doğru olmaz.
"Kişinin temizlenmesine en fazla muhtaç olduğu şey dilidir."
Sayfa 37 - İbn Ömer (Ra)Kitabı okuyor
Mezardakilerin pişman oldukları şeylerin için diriler birbirini yiyor...
“Ey sadece dilleriyle iman edip kalbiyle iman etmeyen kimseler! Sakın müslümanların gıybetini yapmayın. Kusurlarını araştırmayın! Çünkü müslüman kardeşinin kusurunu araştıran bir kimsenin kusurunu Allah araştırır ve Allah kimin kusurunu araştırırsa, onu evinin içinde olsa bile rezil eder.»
İnsanın dilsiz olası geliyor
“İsrâ gecesinde yüzlerini tırnaklarıyla paramparça eden bir kavmin yanından geçtim. Cebrâil›e ‹Bunlar kimlerdir?› diye sordum. Cebrail ‹Bunlar halkın gıybetini yapan, haysiyet ve mürüvvetlerine dil uzatanlardır!› dedi.”
“Biriniz diğerinizi arkasından çekiştirmesin. Biriniz ölü kardeşinin etini yemek ister mi? Bundan tiksindiniz değil mi!” (Hucurât, 12
“Kim bile bile benim ağzımdan hadîs uydurursa, o kimse cehennemde yerini hazırlasın.”
“Neden ben sizin pervanenin ateşe atıldığı gibi yalanlara atıldığınızı görüyorum?
Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Eğer benim bildiğimi bilseydiniz, muhakkak çok ağlar, az gülerdiniz.”
Ahmed b. Kays şöyle demiştir: “Size hastalığın en şiddetlisinden haber vereyim mi? O hastalık dilin gevezeliği ve ahlâkın düşüklüğüdür!”
Bir selâmla selâmlandığınız zaman, siz de ondan daha güzeliyle selâm verin yahut verilen selâmı aynen iade edin!” (Nisa, 86
Ebû Hüreyre Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem)’den şöyle rivayet ediyor: “Kim ilimsiz olarak bir husûmette mücadele ederse, o mücadeleden vazgeçinceye kadar Allah’ın öfkesine maruz kalır.”
Kulun sermayesi vakitleridir. Vaktini fuzûlî şeylere sarfettiği zaman, o vakitlerde âhirette azık olacak bir sevabı edinmediği takdirde sermayesini zayi etmiş olur
Tâvus şöyle demiştir: “Benim dilim yırtıcı hayvandır. Onu bıraktığım zaman beni yer!
“Mü’min bir kimsenin dili, kalbinin arkasındadır. Konuşmak istediği zaman kalbiyle o şeyi düşünür, sonra diliyle onu geçiştirir; münafığın dili kalbinin önündedir. Bir şeyi kastettiğinde diliyle söyler, kalbiyle düşünmez.”
“Bedende hiçbir organ yok ki Allah katında dilden şikayetçi olmasın.”
“Kulun kalbi doğru olmadıkça imanı doğru olmaz. Kalbi de dili doğru olmadıkça doğru olmaz.