başka adam mı yokmuş. yok kardeşim. onu istiyorum ben. herkes nasihat vermeyi biliyor sadece. âşık oldum adama, aklımdan çıkmıyor diyorum; çaresizim, bulmalıyım onu diyorum.
Sayfa 25Kitabı yarım bıraktı
‘’Biraz önce savaştan söz ediyordunuz, bu bina bir süre Osmanlı Savaş Bakanlığı olarak kullanılmış’’ dedim.
‘’Eh üniversitelerin de savaş alanından pek farkı yoktur zaten.’’
Sayfa 38Kitabı yarım bıraktı
Bu durumda, düşüncelerine ne kadar güvenebilirdi insan? Düşüncelerimi hayatın gerçekliği mi belirliyordu, benim ruh halim mi? Ama zaten bu ikisi birbiriyle ilişkili değil miydi?
Sayfa 27Kitabı yarım bıraktı
Okur Takip Önerileri
Schopenhauer’in dediği gibi: Doğa onları türün devam etmesi için kandırmaya uğraşıyor. Aşk denilen şey, çocuk yapmakla sonuçlanması gereken bir kandırmaca mı gerçekten?
Sayfa 14Kitabı yarım bıraktı
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır
Sayfa 183Kitabı okudu
Belli çok düşünmüş beni. Anlamış. Ama anlayamadığı bir şey yok mu, benim bile anlayamadığım? ‘ Annem diyor ki… ‘gibi , ‘Bugün olmaz’ gibi…. Bugünün çok uzun olduğunu bilmiyor mu? Kalsaydı şu kayığa dek yüzerdik.
Sayfa 124Kitabı okudu
Bu değil, değil, değil! ( Sus bağırma! Sonra böyle olduğuna inanırız. İnsanlar haksızken daha çok bağırırlar.)
Hepimiz korkağız. Korktuğumuz için severiz;korktuğumuz için yaşarız; korku yüzünden öldürürüz.
Sayfa 123Kitabı okudu
Yıllar önce henüz gencecik bir kızken gördüğüm, tanıdığım hayatla gerçek hayat ne kadar farklıymış birbirinden. Yaşadıkça asıl yüzünü biraz biraz gösteriyor hepimize.
Sayfa 16
Müzik dinlerken duygularımız saklandıkları köşelerden çıkıp özgürce dolaşıyor ortalıkta.
Sayfa 15
Bir gezegen biliyorum,orada Bay Kırmızı diye bir adam yaşar. Hiçbir çiçeği koklamamış. Hiç yıldız seyretmemiş.Kimseyi sevmemiş. Sürekli hesap ve kitapla uğraşmış. Ve bütün gün hep senin gibi tekrar edip durur: ‘’Ciddi işlerim var! Ciddi işlerim var!’’ Böyle söyledikçe gururu kabarırmış. Ama bu bir adam değil, bir mantar!
Sayfa 37
Sanki ömrümde gördüğüm,duyduğum,okuduğum,düşündüğüm ne kadar güzel şey varsa hepsi bir yere toplanmış,sonra da bir insan çehresi olup karşıma gelmişti.
Sayfa 4Kitabı okudu
İşte gönlün benden kaçmak istedikçe ayakların bana doğru geliyor.
Sayfa 6Kitabı okudu
Çünkü insan hiçbir umut beslemediği zaman durumu kabullenebiliyor ama kapkara bulutlar arasından iğne ucu kadar kendini gösteren bir güneş ışığı belirince bütün dünyası o ışığa bağlı oluyor.
Sayfa 262Kitabı okudu
