Yazarımız Roald Dahl.Çocuk kitapları yazarı.Bu da bir otobiyografi.Çocuklugunda ilk genclik yıllarına kadar olan dönemi anlattığı bir kitap.Herşey sınıfa aldığım Charlie'nin Çikolata Fabrikası adlı muhteşem eseri okumamla başladı.Şeker Portakalı tadında harika bir hikaye.İyi yazılmış çocuk kitaplarını okumanızı tavsiye ederim.Çok eğlencelidir.Ayrıca Roald Dahl' ı okumanızı da şiddetle tavsiye ederim.İçinde yaramaz çocuklar yaşayan yazarlar iyi yazarlardır.Çocuk kitapları okuyun.;))
Bir yazarın kitaplarinı okumadan önce biyografisini okumayı seviyorum.Böylece yazdiklarında kurguladıklarında kendi hayatindan izler gördüğümde sanki kimsenin bilmediği bir sırra erişmişim hissiyle mutlu oluyorum( bu da ayrı bi delilik işte :).
Uzun zamandır Poe okumak istiyordum.Önce biyografisinden başladım.Korkunun babasını tanımadan okumak olmaz.Destek yayınlarindan çıkan Koray Sarıdoğan'ın yazdığı biyografiye bayıldım.Kısa, öz, vurucu bir anlatım.Poe okumam ve onun o karanlık, sefil, delilik dolu dünyasına girmem gerektiğine karar verdim.Deha hep delilikle sonlanmak zorunda sanırım.
Murathan Mungan'ın son çıkan kitabı.Her zamanki tarzından biraz farklı bir roman olmuş.90'lar Türkiye'sinin siyasi ortamını kurgulamış.Gerçek isimleri kullanmamış ama 90'ları yasayanlar kimin kim olduğunu anlayacaklardır.Derin devlet, pkk,hizbullah,faili meçhuller,domuz bağları,mezarlık evler...Türkiye gerçekleri.Hatırlamak isteyenler ve hic bilmeyenler için tarihe not düşülmüş.Okuyun.
Öncelikle çok beğenim Joseph Roth'u.Diğer kitaplarını da okumam gerek diye düsünüyorum.Ayrıca çevirisi çok iyiydi.
Kahramanımıź Andreas Pum.Kendisi savaştan bir bacağını kaybetmiş bir gazi olarak dönüyor.Vatanına milletine devletine tanrısına bağlı sadık bir vatandaş.Bütün bu aidiyetlik hissettiği kurumlara o kadar çok güveniyor ki toz kondurmuyor.Hatta bacağını kaybettiğine bile üzülmüyor çünkü madalyası var.Koskoca devleti ona protez bacak da verecek iş de verecek koruyup kollayacak.O kadar bağlı ki devletine eleştiren isyan eden aleyhinde konuşan herkes kâfir ona göre.Andreas kâfir olmayacak.
Orhan Kemal'in Bekçi Murtaza'sı Andreas.Kazın ayağının öyle olmadığını acı tecrübelerle görüyor tabi.Devletin iç yüzünü gören masum köylü uyanıyor sonunda ama yine de aktif bir isyan göremiyoruz kendisinden.Sistemin kendisiyle değil de tanrıyla adalet sorgulamasına girişiyor.Ben kendisinden devrimci bir çıkış bekledim açıkçası uyanışından sonra ama olmadı ne yazık ki öldü ve en son yine tanrısına isyan etti.
Çok tanıdık geldi bu karakter.Yıl 1919 ve hiç mi değişmez bu insan prototipi.Ama tanrıya isyanı muhteşemdi."Senden hiçbir şey istemiyorum at beni cehennemine."Okuyun mutlaka.
Anı türünde bir kitap.Otobiyografi de denebilir ancak tüm hayatını kapsamıyor.Çocukluğu ve genclik döneminden anılarını ikinçi tekil şahıs kullanarak aktarmış.Kendi dışında birinden bahseder gibi.Kendi tarihini anlatırken ellilerin ve altmışların Amerika'sının da sosyal, politik, ekonomik resmini de çizmiş.Kitabın büyük bir kısmı sevgilisine yazdığı ve günlüğü andıran mektuplarından oluşuyor.Paul Auster okumadan önce romanlarındaki dünyayı anlamak açısından, bu kitap okunmalı bence.Klasik otobiyorafi ve anı tarzının dısında akıcı bir anlatımı var.Yazarların yazarlık serüvenlerini okumayı sevenler için iyi bir anlatı.
