‘Insan hayatinin normal amaci Dört mevsimde de, yani hayatının dört çağında da fazla hoplayıp zıplamadan yaşamak ve son güne kadar hayat kadehinin hiçbir damlasını israf etmemektir:Ağır ağır yanan bir ateş, ne kadar şairane olursa olsun şiddetli bir yangından daha iyidir.’
Eskiden bir çocuğa hayatın ne olduğu erkenden anlatılmaz, yaşamın çileli, çetin bir işe olduğu düşüncesi verilmezdi; çocuğu kitaplarla yormazlardı. Çünkü kitaplar türlü sorunlar çıkarır, bunlar da insan yüreğini kafasını kemirir, hayatı kısaltırdı.
‘Birden bir türkü tutturdu. Kalın gür sesi vardı. Ses, Sefil Ali’den çıkmıyor gibiydi. Türkü bin yıl öteden geliyor... Uzaktan dağlardan, Çukurova’dan, denizden geliyor.’
‘Bazi insanlar vardır, sırf doğuştan hoşturlar. Recep çavuş da onlardandır. Bunlar , yanlız insanlar kendilerini sevsinler diye dogmusşlardır . Sevilmelerine karşılık öteki insanlardan fazla yanları mı vardır? Hayır!’