Yanıyorum,sükûta lâl oluyor dilim, açmadım senden gayrisine yüreğimi.Yüreğim Şems,Şems’der;dilim yine suskun…
Sayfa 66Kitabı okuyor
Bul beni, kaybolmuşum
İzim silinmiş, dilim suskun, susmuşum
Bak bana, mahvolmuşum
Senden kendimi almayı unutmuşum
🎶Pera - Sensiz Ben
Boşluğunun sığ bulutları arasında matemler çizildi anne , affet beni olur mu gözlerime yine yenik düştüm ve özlemi hiçbir yara bandı sarıp sarmalamıyor ..
Uzaktasın belki de şuan yanı ucumdasın dilim susar bilirsin ama içim sessiz sessiz ağlar .
Okusam duyar mısın gecelerimi , baksam anlar mısın suskun bakışlarımı ...
Bul beni, kaybolmuşum
İzim silinmiş, dilim suskun; susmuşum
Bak bana, mahvolmuşum
Senden kendimi almayı unutmuşum…
~Pera - Sensiz Ben
Seviyorum bu yaşamak adlı kibri
Bazen ağlar gözlerim, haykırır
Dilim mi, hep suskun
Suskun Yıldızlar
Oysa sana çıkıyordu tüm yollar.
Yıldızların altında derin, sesiz ve bir o kadar matem.
Sükutluk içinde parlardı gözlerin, susuverirdi dilim.
Manasızlaşır dilsiz olur boyun eğerdi hislerim.
Bir o kadardın işte her şeyim.
Her şeyim olan sen her gece kalbime milyarlarca yıldız arasından düşen yine sen.
Düşen yıldızınla hayat bulan dünyam
Sensiz her gece metruk her gece kasvet
Kırık cam misali hatalarım acıtır
Seni böyle mi kaybettim?
Bul beni, kaybolmuşum
İzim silinmiş, dilim suskun, susmuşum
Bak bana, mahvolmuşum
Senden kendimi almayı unutmuşum
Masal anlatmak istiyorum ; sana… Gökyüzünün serin, bulutların ağlak olduğu zamanda ; taammüden biriktirdiğim anılarımı havai acımtırak renklerle nasıl aylaklaştırdığımı … Bir masal; belki kötü olacaktı sonu… Hep aynı rüyayı görüyordum o zamanlar, yüzümde garip bir ifadesizlik ile uyanıyor , canımın acısını yüzüme çarptığım suyun serinliği ile azaltmaya çalışıyordum. Oysa çaresi belliydi , koşarak kaçmalıydım olduğum yerden , bir adım yanılma payı bırakmadan kaybolmalıydım, koordinatlarını kimsenin kestiremeyeceği, mutluluk enlem boylamları arasında yaşamalıydım geri kalan ömrümü… Önceden tembihlenmiş gibi suskun olacağıma , alabildiğince konuşmaktan dilim ağzımda büyüyor; fakat susamıyordum.
Nasıl bir ırmaktım öyle gürül gürül, fakat şimdi döküldüğüm deniz bile rengimi ayrıştırmış gibi kabul etmiyor beni… Hıçkırık düşleri ile gülmeli oynaşmalı bir hayat umut ederken ; ümidin keşfine mahal bırakmayan düşlerin elinde oyuncak olmuştu kaderim. Yutkunmak istiyorum boğazımdaki yumru bile seni hatırlatmaktan geri kalmıyor, “masalın dinamiklerine aykırı acılıkları “ ,savaş stratejisi yapar gibi hayatıma yerleştiriyordu geleceğe düşülen notlarım.
Ağzımın kenarına iliştirilmiş gülümseme ile akşamı çok ettim ben, belki işten güçten belki bastırma isteğinden , hatırlamadım gibi davranıyordum… Hiçbir sabah bir önceki ile aynı değil biliyorum fakat onca zaman sonra kelimelerin seninle buluşma isteğini kendime anlatamıyorum.
Masal anlatmak istiyordum sana, fakat masal bitmiş …
Senden kalan bir şey yok…
Posta kutusu boş, birkaç fatura ve broşür; hayat gibi!
Hasan SABAH