Din adamlarına karşı sert suçlamalar duyduğumda onlara şöyle sorarım:
Ülkemizde vicdan sahibi tüccarlar var mı? Dürüst aşçı, vicdanlı inşaatçı, marangoz, demirci var mı? Hangi sınıf konumundan daha yüksekte duruyor? Avukatlarınız, meclis üyeleriniz, gazetecileriniz, onlara toprağınızın tuzu diyebilir misiniz? O zaman ne istiyorsunuz? Daha aranızdan düzgün bir domuz çobanı bile çıkaramazken kiliseden değerli papazların çıkmayışına neden şaşıyorsunuz? Kiliseniz sizsiniz. Rahipler de sizsiniz. Onlar da sizin hamurunuzdan.
John Wilhelm Snellman
Laiklik: Laik terimi dilimize Fransızcadan geçmişse de kelimenin aslı Latince "laicus"tur. Din adamı olmayan kişiler ve "kiliseye ait olmayan" demektir. Bu durumda laik kişi ruhban sınıfına mensup olmayan kişiyi tanımlamaktadır. Kavramın geçmişten günümüze geçirdiği serüvene baktığımızda da genellikle, dini düzene dayanan toplumda din adamlarının dışında kalanları anlatmak için kullanıldığı görülmektedir. Aynı bağlamda kavramın Yunanca aslı olan "laos" halk, "laikos"da halksal demektir. Benzer örüntüde Hristiyanlıkta da kilise adamlarına “clerici", bunun dışında kalanlara "laici" denilmiştir. Sıfat olarak ise "laik" kelimesi, devletin, bireyin ya da varlıkların ve beşerî ilişkilerin dini normlara bağlı olmayan niteliklerini belirtmektedir.
Sayfa 64 - Ötüken NeşriyatKitabı okuyor
Osman Gâzi'nin, oğlu Orhan Gâzi'ye vasiyeti.
Orhan Gazi'nin geldiğini fark eden Osman Gazi, eliyle işaret ederek onu yanına oturttu. Sonra etrafındakilere onu yerine tayin ettiğini bildirdi. Evlatlarına ve kumandanlarına, Orhan Gazi'ye itaat edip, ona bey'at etmelerini emretti. Ardından Orhan Gazi'ye, Osmanlı Devleti'nin temel harcı mahiyetindeki şu vasiyet ile son
Erkam yayınlarıKitabı okuyor
İlginç..
Metternich'in görüşünü yansıtan Avusturya elçisi ise Türklerin Avrupalılaşmasına gerek olmadığına, Metternich'in Osmanlı devlet adamlarına elçi aracılığı ile gönderdiği mesajdaki tavsiyesinde de söylediği gibi, Avrupa kanunlarının yalnız Avrupalılara özgü olduğuna, o kanunların Türklerin din ve geleneklerine uymadığına, Avrupa'nın ne düşündüğüne bakmaksızın Türklerin kendi gelenek ve dinlerinin kurallarına göre gitmelerinin yeterli olduğuna inanıyordu.
Sultan Orhan Gazi
SULTAN ORHAN GAZİ
Ömrü fetihten fetihe koşmakla geçen büyük idareci
Osmanlı Devleti gibi üç kıtaya hükmedecek muhteşem bir imparatorluğun temelini atan Osman Gazi, beka âlemine gitme vaktinin geldiğini anlayınca, Gazi oğlu Orhan'ı çağırmış ve ona şöyle vasiyet etmişti:
"Oğlum, İstanbul'u aç, gülzar eyle. Öldükten sonra beni
Sultan Tuğrul Bey
SULTAN TUĞRUL BEY
Selçuklu Devletinin Kurucusu
Devrinde dünyanın en kuvvetli ve en büyük devleti olan Selçuklu Devleti ve büyük devlet adamı Tuğrul Bey... Biri diğerini hatırlatan iki muhteşem isim...
Müslümanların kurduğu büyük devletlerden olan Selçuklu Devletinin kuruluşu ve yükselişi Tuğrul Beyin hayatında düğümlenir. Çünkü Selçuklu
Din adamlarına bunu yapanlar
Gaddar dünyaya meylettiler
Birini Kuran okurken öldürdüler.
Birini namaz kılarken öldürdüler.
Birini zehirleyip devirdiler.
Birinin Kerbelada başını kestiler.
Geç bunları, yönel Tanrıya, asıl budur.
Sayfa 37
Her türlü kötü sıfat yakıştırılıyordu onlara. Bilimin ve edebiyatın düşmanı, şehirli ve nazik olmaktan uzak oldukları söyleniyor, çocuklarını hayvan gibi yetiştirmekle suçlanıyorlardı. Kıyafetleri komik bulunuyordu. Hep yerde yemek yiyorlar, masa nedir bilmiyorlardı. Yerde, döşeklerde yatıyorlar, yatak kullanmıyorlardı. "Kadınları tavşan gibi
Sayfa 56Kitabı okuyor
Bazı şeylere cevap bulmak için illaki din adamlarına gerek yoktur.
"John amaca, papazla konuşmaya başladı"Casy",dedi sen insanın ne yapmasi gerektiğini bilen bir adamsın.
_Ne için ne yapması?
_Bilmiyorum
_Eee... ben nereden bileyim!
_Ama sen papaz değilmiydin?
_Bana bak, artık herkesin benim papazlığımdan söz etmesinden bıktım.Papaz insandan başka bir yaratık değil ya!"
Sayfa 271
15. Yûsuf'u götürüp kuyunun dibine bırakmaya karar verdikleri zaman biz de ona, "Andolsun, (senin Yûsuf olduğunun) farkında değillerken onların bu işlerini sen kendilerine haber vereceksin" diye vahyettik.
16. (Yûsuf'u kuyuya bırakıp) akşamleyin ağlayarak babalarına geldiler.
17. "Ey babamız! Biz yarışa girmiştik.
Özellikle, işlediği ahlaksızlıklar karşısında halkın başkaldırısını sindirmek için koyduğu ağır vergiler ve halkı itaate zorlayan fermanlarla Katolik Kilisesi, kendisine siyasi bir erk isnat etmiş ve bir derebeylik haline gelmişti. Bütün tasarruflarını, semadan alınmış ilahi talimatlarla gerçekleştirdiğini iddia eden kilise bu emirlere uymayanları da aforoz etmiştir. Kilisenin, vahiy yoluyla aldığını iddia ettiği talimatlarla bilimsel sahada da (Örneğin, yeryüzünün şekli gibi...) konuşmaya başlamasıyla asıl felaket meydana gelmiştir. Çünkü bir müddet sonra teorik ve deneysel bilimler, Tanrı tarafından öğretildiği iddia edilen bu bilgilerin yanlışlığını ortaya koymuş, bunun üzerine kilise bu handikabı aşmak için aralarında Galile, Kopernik ve Giordano Bruno gibi isimlerin de olduğu bilim adamlarına akıl almaz işkenceler yapmış, hatta bir kısmını ağaç yığınları üzerine koyarak yakmıştır. Bu aşamadan itibaren insanlar Tanrı'yı cahil ve zorba, vahyi irrasyonel, kiliseyi ve din adamlarını ise zalim olarak görüp din karşıtı bir cephede kendilerini konumlandırmaya başladılar.
Din ahlâktır. Onu hayata geçirmek ise terbiyedir.
“Onlar, mesela, halkin camilerde namaz kılmasını Ramazan ayında oruç tutmasını, din adamlarına hürmet göstermesini, Ramazan günlerinde yoksullara iftar sofraları hazırlamasını, geçim zorluğu çeken bazı tarım işçilerine bir miktar iane vermesini bir 'dindarlık' göstergesi olarak alıyor, bundan mutluluk duyuyor, bunu yapanın dindarlığını, iyiliğini, kalbinin inceliğini, ‘insancıllığını'(!) övüyorlar, onun zekâtını verdiğine, yoksullara sadaka dağıttığına tanıklık ediyorlar. Ama aynı adamın, kamu hakkı yediğini, toprakta çalışanlara zulmettiğini, onların emekleriyle oluşan servetlere onlarin haklarını gasp ederek el koyduğunu, Allah'ın hakkı olan kamu hakkinı onların ellerinden çekip aldığını hiç önemsemiyorlar. Bu sözde 'dindarlar'ın sefil, sefih ve şerir çocuklarının, eğlence gecelerinden birinde saçıp savurdukları paranın, babaları tarafından yoksullara bütün bir yıl verilen sadakalardan çok daha fazla olduğuna hiç dikkat etmiyorlar."
Yeni Granada Krallığı
İncil'i kendileri öğretmeye çalışmadıkları gibi, din adamlarına bir yığın baskı yapıp eziyetler çektirerek yerlilere Hıristiyanlığı öğretmelerini engellediler. Çünkü İsa'nın fikirlerini öğrenip benimsedikleri takdirde yerlilerin altınlarını ve değerli taşlarını yağmalamayacaklar ve onlara o ağır koşullarda kölelik yaptıramayacaklardı.
Sayfa 138
