“Geçmişin bizim için neler sakladığını kimse bilemez.”
Otto Hahn, Nobel Kimya ödülünü alacağı günün sabahında eski çalışma arkadaşı Lise Meitner tarafından ziyaret edilir. Otuz yıl boyunca birlikte çalışan bu iki insan 'nükleer fisyon'u bulmuşlardır. Ancak ödül sadece Otto Hahn'a veriliyordur.
İkinci dünya savaşının gölgesinde bir kadın ve Yahudi olarak çalışmalarına devam etmek isteyen Lise Maitner, çalışma arkadaşı Otto Hahn tarafından hayati tehlikesi olduğu gerekçesiyle Berlin'den Stockholm'e iltica ettirilir. Ancak bu durum gerçekten de Otto'nun söylediği gibi midir? Yoksa Otto başarıyı sadece kendine mi istemektedir? Tam sekiz yıl sonra aralarındaki hesaplaşma, bir otel odasında gerçekleşiyor.
Ödül, gerçek olaylara dayanan bir eser. 
Cyril Gely, 1946 yılında Nobel Kimya ödülünü alan Otto Hahn'ın anılarında yazdığı bir cümle üzerine eserde yer alan yüzleşmeyi kurgulamıştır.
Piyes ve senaryo yazarlığı yapan yazar, tüm hikayeyi diyaloglardan oluşturup bizlere canlı bir tiyatro sahnesi olarak sunuyor.
Bir çırpıda okunabilecek, gayet akıcı bir eser. Bence hikaye Otto'dan ziyade Lise'nin hikayesi gibi. Bir kadın olduğu için enstitüye alınmaması, diğer erkekler tarafından başarılarının kıskanılması ve hor görülmesi, Yahudi olduğu için din değişimine zorlanması; bir ötekileştirme hikayesi.
Kesinlikle okuyun pişman olmayacaksınız.
