BİLİYOR MUSUNUZ?
“1923TE TÜRKİYE’DE;
Nüfus 13 milyon civarıydı, 11 milyon kişi köyde yaşıyordu.
40 bin köy vardı, 38 bininde okul yoktu.
Traktör sıfırdı, karas...aban’dı.
5 bin köyde sığır vebası vardı.
Hayvanlar kırılıyor, insanlar kırılıyordu.
İki milyon kişi sıtma, bir milyon kişi frengiydi, verem, tifüs, tifo salgını vardı, üç milyon
Namussuzları namuslu olmaya zorlayacak bir kuvvet yok! İmamların forsu yıkılmıştır. Zaten de yoktur. Bileği kuvvetli zalime hökümet diş geçiremiyor. Kolu yetişemiyor. Yoksullar eziliyor böyle. Hiç ses çıkarmıyorlar. Dertlerini kimseye anlatamıyorlar. Karataş'ın muhtarını ben bilirim, hinoğluhin, cinoğlucindir! Yerdeki kaymakamı değil, gökteki Allah'ı kandırır yarın. Tanıkları kandırır, yargıçları kandırır! Köylük yerin hali dumandır...
Sayfa 222 - Literatür YayınlarıKitabı okudu
Zahmet Vakti
Yaşamak bir sokak lambası gibi
Bir gece evden atılmış bir çocuk sanki
Tek bir damla tek bir ses gibi
Aklıma düşüyor
Artık delirir koşar şimşeklerim
Yaşamak bu nadir ve gevşek
Hayır bugün hiçbir kimseyi alkışlamıyorum
Ve onların dikilip içi yumurta çürüğü kokan
Kristal fanuslarına baka durdukları gibi bakıp durmuyorum
Ve bazı bey
*
Kadın batmakta olan güneşe bakar.
Dış ses ( Pavese ) : Yaşanacak bir yaşam vardır. Binilecek bisikletler var. Yürünecek yaya kaldırımları ve tadına varılacak güneş batışları vardır.
Sayfa 17 - Yapı Kredi Yayınları 15.BaskıKitabı okudu
Çoğu cümlenin başı doğru, sonu yalandır -bunun gibi... Cümleleri tamamlamanın gereksizliği ve zararı da buradadır. Tek bir kelime söyleyip, ya da biraz ilerleyip, susabilirsiniz. Nasıl olsa gerçeğe ihanet etmeden bir şeyi anlatmanın olanağı yoktur. Daha söylerken, içinizdeki ses ile dış sesinizin ne denli farklı olduğunu hisseder, ve BEN SÖYLEYEMEDİKLERİMİM, dersiniz.
Sayfa 19
Güler misin, ağlar mısın
Aydın: Biz de tutalım mı?
Muzaffer: Ben tutamam oğlum, ben ramazanda da tutmuyorum.
İbrahim: Biz niye ölüm orucu tutuyoruz Aydın? Ölüm orucu ne boka yarıyor? Oruç tutan ölüyor, üç gün sonra unutuluyor, o öldüğüyle kalıyor.
Dış Ses: Şuayip'ler ölmez! Şuayip'ler ölmez!...
İbrahim: Bak, Şuayip'de gitti!
Kulaklıklarını takıp kendini dış dünyaya kapattı. Hiç ses yoktu, sadece başının içindeki uğultuyu duyuyordu. Gözlerini kapatıp geçmiş ve gelecek yokmuş gibi davrandı. Sadece yokluk vardı. Serbestçe, zincirlerinden kurtulmuş gibi süzülmek güzel bir duyguydu ama zihni hiçbir zaman uzun süre sessiz kalmıyordu.
Daha söylerken, içinizdeki ses ile dış sesinizin ne denli farklı olduğunu hisseder, ve BEN SÖYLEYEMEDİKLERİMİM, dersiniz.
Sayfa 19 - Iletişim yayineviKitabı okudu
Çünkü insanın sağı solu belli olmaz, art niyetini ne zaman açığa vuracağı önceden kestirilemezdi. Bu yumuşak, inandırıcı ses birdenbire öfkeyle yükselen bağırtıya dönüşebileceği gibi, şu tatlı tatlı okşayan el de boynunu bir kıskaç gibi sıkıp onu cezalandırabilirdi.
"Biz şimdi bu zamanda 'sadece insan kılığında kurtlar görüyoruz.' Huzeyfe (r.a)'nin rivayet ettiğine göre peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyuruyor: 'Gün gelecek güven öylesine ortadan kalkacak ki, insanlar birbirleri ile alış-veriş yapacaklar fakat hiçbiri emaneti korumaya yanaşmayacak ve 'filan oğulları arasında güvenilir biri var' diye konuşulacaktır.
Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki: 'güneş battığı yerden doğuncaya (kıyamete) kadar ulu Allah (c.c) gece günah işleyenlere gündüz, gündüz günah işleyenlere de geceleyin elini uzatır.' Hz. Ali'den rivayet edildiğine göre peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurur: 'Varlıkların yaratılışından dört bin yıl önce Arş'ın eteklerinde şu yazı vardı; Ben tevbe eden, iman edip iyi amel işleyen ve sonrada doğru yola ilerleyenlerin günahlarını mutlaka bağışlayacağım.' Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurur: 'Allah sizin kalıplarınıza, dış görünüşünüze değil, kalplerinize ve iyi niyetinize bakar.'
Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurur: 'Allah (c.c.) katında en sevimli ses; tevbekar bir günahkarın 'ya Rabbi!' diyen sesidir. Ulu Allah (c.c.) bu sese cevap verir 'buyur ya kulum! Ne istiyorsan söyle sen benim katımda meleklerimden biri gibisin. Ben senin hem sağında, hem solunda hem de üzerindeyim, içinden geçen duygularından sana daha yakınım. Ey meleklerim şahid olun bu kulumu affettim.' "
