Felsefe-Bilim ve Din +13
Düşüncenin diyalektik hareketini ger
çelin diyalektik hareketine uydurmak!
Nasıl?Eylemle!Bir düşüncenin doğru
luğunun tek güvencesi onun,pratik bakımından başarıya ulaşması,doğa ve toplum üstünde insanın gücünü
artırmasıdır.1845’ten sonra Marx bu
görüşü”Feuerbach Üzerine Tezler”inde apaçık ortaya koyar:”İnsan hakikati,yani düşüncesinin doğruluk,
açıklık ve gücünü pratikle kanıtlamalı
dır.Görülüyor ki, Markçılık gerçek bir eylem kuramsal düşünceden ayırmaz
kurumsal düşünceyi düşünceyi eylem
üzerine oturtur.Bundan ötürü Marksçı
lık kurtarıcı felsefedir.İnsanler olayla
rın akışını yönetemez.
Sayfa 53 - ebyKitabı okuyor
Engels’e göre, “ Doğa, insanlık tarihi ya da kendi zihinsel faaliyetimiz üzerine düşünürken karşımıza çıkan ilk tablo, sonu olmayan bir ilişkiler ve etkileşimler labirentidir; burada hiçbir şey eskiden olduğu gibi ve eskiden olduğu yerde kalmaz; her şey hareket eder, değişir, vücuda gelir ve yok olup gider.”9 Engels’e göre diyalektik anlayış Antik Yunan’ın kimi filozoflarında zaten vardı, ancak ayrıntılar düzgün bir şekilde anlaşılamadığı için resmin geneli belirsizliğini koruyordu. Ayrıntılara ulaşabilmek için ise süreçler, diğer unsurlardan yalıtılarak incelenmeliydi; bağlantılar, yapay parçalara bölünmeli ve bu parçalar da sınıfların içine yerleştirilmeliydi. Bu iş Antik Yunanlılar tarafından başlatıldı ve kimi gecikmelerle de olsa 19. yüzyıla kadar devam ettirildi. “Ne yazık ki”, demektedir Engels “bu araştırma yöntemi bize (…) doğal nesneleri ve doğal süreçleri yalıtık halde; şeylerin engin ara bağlantılarının bütününden kopuk gözlemleme alışkanlığını da bıraktı.”10 Bacon ve Locke, bu sınırlayıcı bakış açısını doğa bilimlerinden felsefeye taşıyan oyunun kötü adamları olarak anılırlar.
Bir kılıç ustası dövüşürken düelloya yol açan olayda kimin haklı olduğuyla ilgilenmez, tek dikkat ettiği şey, hamle yapıp isabet ettirmek ve hasmının hamlelerini savuşturmaktır.
Sayfa 14Kitabı okudu
Seninle benim yan yana oturacağımız çekyata
Ne ilahi adalet sığar ne de diyalektik
Ciddi konuşmak gerekirse, bir düşüncenin yaygınlığı onun doğruluğunun kanıtı değildir, hatta doğru olma ihtimalini artırmaz bile.