Anne, benim kalbim çürüdü, ev ne ki, diyemedim..
Yeryüzünün bu saatinde iyi olmak mümkün mü, bok gibiyim anne, hatta boktan bile beterim diyemedim tabii ona; güçlü görünmeye çalıştıkça zayıflayan kuru bir sesle, iyiyim anne, iyiyim, siz nasılsınız, dedim.
Sayfa 8 - Parantez YayıncılıkKitabı okudu
Çocuklarını her an kontrol altında tutan aileler, çocuklarını gözlemleyemedikleri okul zamanlarında daha da kaygılanıyorlar. Bu kaygıdan olsa gerek çocuklarını okul yaşamlarında da yalnız bırakmamak için zamanlarının büyük kısmını okuldaki çocuklarını kontrol etmekle geçiriyorlar. Çocuğunu okula bırakırken, "Biz bu gün biraz hastayız Müjdat Bey, öğretmeni sık sık kontrol edip kendini iyi hissetmediğini fark ederse bana haber verir misiniz" diyen bir veli olmuştu. "Biz" öznesi zaten bu annenin henüz çocuğundan duygusal olarak ayrılamadığını gösteriyordu. Bu çok masum gibi görünen annenin dileğinin altında çocuğunu sıkı sıkı koruyan bir tutum vardı. "Eğer bir çocuk okulda kendini iyi hissetmezse her okulda aileye haber verilir ve ailenin dinlendirmek için çocu ğunu alması istenir; bunun için ilkokul üçe giden bir çocuğu sık sık gözlemlemeye de gerek yoktur" diyemedim anneye o an için. İlkokul üçe giden bir öğrenci kendi durumunu kontrol ederek öğretmenine bilgi verebilirdi ama "anne henüz buna hazır değildi". Bu isteklerden en ilginci bir e-posta ile okul asistanına gelmişti. Bir anne, teneffüslerin ardından çocuğunun sırtına havlu konulmasını istemiş, terli terli hasta olmasın diye düşünmüştü. Bu ailenin çocuğunun beşinci sınıfa gidiyor olması bir şeyi değiştirmiyordu.
Bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne
Şimdi bütün gökyüzü benim olsa n'olur
Sıtmalı akşamlardan biriydi
Yürüyordum sabıkalı kaldırımlarda
İlkin arkamda gürültülü adımlar duydum
Korkacaktım vaktim olsaydı
Evimi kim bu kadar uzağa koymuştu ya da ben neden bu
kadar uzaklardaydım?
Yağmur çiseliyordu
Aylardan marttı
Günü sorma bana
Sayfa 34Kitabı okudu
Diyemedim; sokaklar yutuyor ışıkları
Diyemedim; evlerin kirli mahzenlerinde
Mahsur kalan, yağmurlu çocuk gülüşleridir
Bir yangını emziren semenderin kalbinde
Baharı kuşatırken anne hıçkırıkları
Saatleri kıskanan babalar deliriyor
Küfleniyor bir kızın gönlünün kırıkları
Sayfa 78 - TimaşKitabı okudu
Yeryüzünün bu saatinde iyi olmak mümkün mü, bok gibiyim anne, boktan bile beterim diyemedim tabii ona…
Yeryüzünün bu saatinde iyi olmak mümkün mü ,bok gibiyim anne ,hatta boktan bile beterim diyemedim tabii ona;güçlü görünmeye çalıştıkça zayıflayan kuru bir sesle iyiyim anne,iyiyim ,siz nasılsınız ,dedim.
Sayfa 8 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Bahtımın esrârını bul bile diyemedim
Sana son baharımda kal bile diyemedim.
Özgecan Aslan
Bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne
Şimdi bütün gökyüzü benim olsa n'olur
Sıtmalı akşamlardan biriydi
Yürüyordum sabıkalı kaldırımlarda
İlkin arkamda gürültülü adımlar duydum
Korkacaktım vaktim olsaydı
Evimi kim bu kadar uzağa koymuştu ya da ben neden bu kadar uzaklardaydım?
Yağmur çiseliyordu
Aylardan marttı
Günü sorma bana
Sayfa 33Kitabı okudu