Ahmet Muhip Dranas ile Atsız'ın polemiği
HADDİNİ BİL
Hâkimiyeti Milliye’nin 21.XI.1933 tarihli 4434. sayısında A. Muhip imzasıyla Orhun’dan bahseden bir yazı çıktı. Tarihten de, felsefeden de salâhiyetle dem vuran ve benim “Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar” adlı eserimin başlangıcını tenkit eden bu yazı aynen şudur:
Orhon (1)
Edirne de bu namda bir mecmua intişar etmeye başladı.
“Zade” Değil “Oğul”
“Bin Temel Eser” arasında dili, günümüzün Türkçe’sine çevrilerek tarafımdan hazırlanan “Aşıkpaşaoğlu Tarihi” için yazılan bir tenkit cidden canımı sıktı, Bir ilim ve ihtisas konusu olan böyle bir yazıyı, hiç bir şey bilmeden yazan bir insana cevap vermek mecburiyeti elbette ki can sılacı olacaktı. “Tercüman” gibi çok satışlı
Boratav ise savunmasında Atsız için şunları söylemektedir: Nihal Atsız'ın Cumhuriyet prensiplerine aykırı düşüncelerinin sadece fanteziden ibaret olmadığı, üniversite yıllarından sonra yavaş yavaş anlaşılıyordu. Nihal, etrafındakilerden ya tam bir alakasızlık ya da tam bir inkıyat görmeye alışmıştı. Ben, herhalde, onun karşısında münakaşa etmeye
1940 -1941 ders yılında özel Boğaziçi Lisesinin edebiyat öğretmenlerinden biri de bendim. 1940 Aralık ayının son günlerinden birinde, akşam eve dönünce bir kalabalıkla karşılaştım. Küçük çocuğuma bakmak daha kolay olsun diye zevcemin öğretmenlik ettiği Göztepe Kız Orta Okulunun tam karşısındaki bir evi tutmuştuk. Polis, bekçi, muhtar, hep ordaydı.
1944-1945'te bu memlekette bir dram oynandı. Resmî adı "Irkçılar Turancılar dâvası" olan bu oyun, ürpertici, acıklı bölümleri yanındaki güldürücü, katılıcı sahneleriyle tam bir asrî dramdı. Müellifi, nice böyle eserlerin yazarı olan İsmet İnönü; rejisörü, müellifin her kelimesine sadık kalmak, hattâ kafasından geçenleri anlamak ve aynen
ATSIZ?!
Tarih, insanları: insanlar da tarihi yarattığına göre ebediyete kadar devam edecek bir fâsid dairenin içinde kapalıyız demektir ve tarihin bedbahtlığı da kendisinin, menfaat gördükleri zaman en ilâhî hakikatı bile red, inkâr, tahrif veya ihfâ edebilen insanlar tarafından hikâye edilmesindedir. Uzağa gitmeden, çatırtıları hâlâ işitilen bir hâileyi
Sayfa 89Kitabı okudu
