Merhaba kitap dostlarım, bugün sizlere Fahrenheit 451 kitabının yorumuyla gelmek istedim.Kitabın başlarında anlatılan ütopyaya çok hakim olamadığımı düşünürken birdenbire kendimi sorgulamaya geçmemle birlikte aslında elimin altında duran kitapları ateşe verdiğimi hissettim.Evet bende bir itfaiyeciydim.Tanrım reva mı bu ?
İlla o ateşin parlaklığını görmeye çıkardığı sesi duymama gerek yoktu.Bende onları okumayarak yakıyormuşum kalbimde küle çeviriyormuşumda farketmemişim.Geç farkettim tozlu rafların da zamanla alevlenebileceğini.Şimdi anladım ki okumadan geçen her gün kalbim bir itfaiyeci.Hayır durdurmalıyım bu döngüyü.Ya kitaplar beni yakıp küle çevirecek ya da ben onları seçim benim.
