Asıl soru burada, bu şekilde yaşamanın doğru ya da yanlış olması değil, bu şekilde yaşamanın benim için sağlıklı olup olmadığı.
Daha yakından inceledim. Dört tane açılmış ataştan yapılmıştı, özenle birbirine spiral olarak geçirilmiş ve bir yüzük olacak şekilde uç uca eklenmişti. Sade ve güzeldi. Hatta sanatsal bile denebilirdi. Metalin büklümlerinde sevgi ve ilgiyi görebiliyordum, Day, doğru kıvrımlar oluşana kadar teli tekrar tekrar bükmüştü. Benim için.
Parmağıma geçirdim ve hiç çaba gerektirmeden yerine yerleşti. Muhteşemdi. Mahcup olmuştum, o kadar hoşuma gitmişti ki tek kelime edemiyordum. Daha önce birinin benim için elleriyle bir şey yaptığını hatırlamıyordum.
Çünkü insanın dünyadan başka seveceği bir hayatı yok öğretmenim. Çünkü insanın sevmekten başka bir güzelliği yok. Çünkü insanın en doğru, en iyi bilgisi sevgi. Çünkü biz sevmezsek yalnızlık hepimizi kötü insanlar yapacak. Çünkü tek bir ağaçtan orman olmaz öğretmenim. Bakın Karacaoğlan ne demiş: "Yalnız taşla duvar olmaz"
Sayfa 39 - Kırmızı Kedi Çocuk Yayınları
Karıştırınca karışır insan.!
İyi işi yapmak için Kalb-i selîm'e
İşi iyi yapmak için deneyime
Doğru işi yapmak için Akl-i selîm'e
İşi doğru yapmak için bilgiye
Güzel işi yapmak için Zevk-i selîme
İşi güzel yapmak için edebe ihtiyaç vardır.
Hepsini birlikte yapmak için ise irfâna.
Ihsan Fazlıoğlu
Göğsümü bir mengenede sıkıştıran bu medcezir,
bu karabasanlı imge!
Üstümden ağır yıllar geçti.
Kalbimin duvarları bir tütün kağıdı kadar inceldi.
Zamanı durduramıyorum, takvimler üçer beşer devriliyor ardımdan.
Yaşlanıyorum.
Şimdisiz ve sonrasız.
Bir sayrının peşinden sürükleniyor, kaçınılmaz yok oluşa doğru hızla ilerliyorum.
Hiçliğe, ölümün dönüşsüz ülkesine.
Ne zamandır hazırlanıyorum.
Bir sessizlik kulesinde, bir Zümrüdüanka'ya teslim edeceğim bedenimi,
ruhumu cennetin yıldızlı krallıklarına eriştirsin diye.
Zerdüşti ritüel, evet en iyisi.
Ah, bu itki beni nasıl da Hezar'ın köklerine yaklaştırıyor!
Ne şendi ruhum!
Uzun bir geleceği şölene dönüştürüyordu ömrüm...