"En güzel anlarımız cocuklukta yaşanıp geçti, sonrası sanki onları düşünüp çoğaltmaktan ibaret."
.
serkan türk kalemi ile ilk tanışmam #trak adlı son romanı ile oldu. Ve eğer kitapları çizerek okuyanlardan olsaydım kesinlikle altı çizilmemiş sayfa kalmazdı. Müthiş tespitler eşliğinde dingin bir #edebi şölende saf tutmuşum gibi bir his
"Hayali kişilikler beyninizin bir ürünü değilmiş, kendi bağımsız varlıkları varmış gibi ısrarcı olabilirler."
#dogumgunumecagirmakistedigimtekkisi
#omerfoyal kalemi ile ilk tanışma kitabım aynı zamanda
.
Doğum gününün gecesinde uykusuz kalan bir akademisyenin yazmakta olduğu kitabının ana karakteri olan #evliyaçelebi ile iç içe geçen zihninin de izleği aynı zamanda.
Takıntılar, tutkular, kişinin kendine yarattığı alan... Ve uyku.. Ben en çok düşüncelerin ve karakterlerin ete kemiğe bürünerek nasıl bir yazarın zihin dünyasında gerçeklik yarattığını okurken düşündüm.
Osmanlı'da bir kaledeydim ben de okurken. Köleleriyle yaşayan Efendi'yi ziyaret edebildim zira öyle ayrıntılı ve okuru davetkâr satırlardı ki davete icabet gerekirdi.
Seyahat etmek güzeldir...Hele ki o seyahat geçmişten size doğru yapıldıysa. Okurken 17. yy geldi yamacıma oturdu ve kendi gecesini bana anlattı gibi bir hisse büründüm. Biz de böyleydi #OkurSevtap dercesine ... O tek gece 237 sayfa boyunca tüm dokusuyla satırlardan döküldü. Kelime kelime satır satır.
Uyku ah uyku... En çok uyuyarak uyanık kalma düşündeyim ben de ... Ne garip!
"Seyahat arzusu kişinin kusurlarının bir örtüsü gibi de görülebilir."
"Dua edilen her yerde biraz hakikat mevcuttur."
Ömer Faruk Yıldız
@yapikrediyayinlari
“ iki insanın
birbirlerine en uzak olduğu an,
karşı karşıya oturmuş, birbirlerinin gözlerine bakarlarken
söyleyecek tek bir laf bile bulamadıkları andır."
.
Julio Cortazar ‘ tanımına ıygun bır yaşam öyküsü okuduk
Sessizlik Tarihinden Günler ’de, İkinci Dünya Savaşı sırasında yaşanan olayların, bir çiftin hayatını nasıl etkilediği çarpıcı bir biçimde anlatılıyor."
Derin katmanlı düşündürücü bır kıtap, bu sessızlık öyle muazzam işlenmiş ki, bır yere dokunmak bir yeri kaldırmak zor, derinleşiyor giderek" ".. İnsan insanla konuşmaz zaten,
insan insana susar...dıye düşünüyorum..
Gelelim kıtap bıze ne diyor :"Norveç’in sakin bir bölgesinde, savaştan on yıllar sonra, orta sınıftan bir ailenin huzur içinde geçmesi beklenen emeklilik yılları tuhaf bir olayla sarsılıyor. Acı dolu geçmiş, artık yaşlanmaya başlayan çiftin hayatına aniden geri dönüyor. Simon’un sessizliğe bürünmesiyle, Eva hem ortak anılarına hem de eşinin savaş sırasında yaşadıklarına doğru bir yolculuğa çıkıyor.
Merethe Lindstrøm’den, özgün ve yalın bir üslupla yazılmış, büyük sözler etmeyen, dingin ama aynı zamanda tedirgin edici bir roman
Ne dersınız?
O halde #Buyurun #OKUYUN Sessizlik Tarihinden Günler
