Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Kitap genel hatlarıyla;
Önsezilerine güven,
İç huzurun yerindeyse kilo dert değil bu noktada,
Duygusal açlık mı Fiziksel açlık mı olduğunun saptanması
Beslenme tarzın nedir?
-tıkınırcasına yiyen
-ruh haline göre yiyen
aşkı tarif etmek için doğru kelime yok bence. okuduğum her kitapta, dinlediğim her şiirde, izlediğim her filmde çok farklı anlamlar yükleniyordu aşka. bende pek olumlu intibalar bıraktığı söylenemez bu korkunç hissin. necdet'le tanıştıktan sonra bir kez daha emin oldum ki aşk zarar ziyan ve insanın kendine yazık etmesinden başka bir şey
Birkaç yıl önce çok sevdiğim bir hocam bize, "Neden Homeros, Platon, Aristoteles, Euripides ya da Sofokles gibi milattan önce yaşamış adamların kitapları hâlâ daha en çok okunan ve sevilenler listesinde de, çok daha yeni ve "modern" yazarlar birkaç yıla kalmadan unutuluyor?" diye sormuştu. O an nedenini bulamamış olsam da İlyada'yı bitirdikten sonra anlamıştım ki bu kitapları seviyorduk çünkü içlerindeki karakterler bizlere yalnız olmadığımızı hatırlatıyorlardı. 500 yıldan uzun bir süre önce yaratılmış olan bir karakterin bugün hâlâ daha sahip olduğumuz sorunlarla mücadele ettiğini görmek onları hayatımıza kolayca dahil etmemizi sağlıyordu. Örneğin yüzyıllar öncesinde yaşamış yüce bir kral bile bugün bizim gibi ölümlülerin uğraşmak zorunda kaldığı hastalıklar ve vefat haberleri gibi insani sorunlara mutlaka maruz kalmıştır. Bu hikayeleri böylesine etkileyici kılan özellik de tam anlamıyla budur - bize bu hissettiklerimizde yalnız olmadığımızı kanıtlarlar.
Bu yüzdendir ki bu kitabı anlatmak ya da incelemek için "doğru kelimeleri seçmek" diye bir şeyin mümkün olmadığını, Homeros ve İlyada ile ilgili şu ana kadar gördüğüm en iyi açıklamanın ise Donna Tartt'ın Gizli Tarih kitabına ait, kısa, öz ve net bir diyalog olduğunu düşünüyorum:
"Çok ilginç. Homeros mu çalışıyorsun?"
Buna 'evet' diye cevap verebilirdim ancak en ufak hatamı bile gözden kaçırmayacağını ve açığımı kolaylıkla yakalayacağını tahmin edebiliyordum.
"Homeros'u severim," dedim zayıf bir sesle.
Soğuk ve küçümseyici bir tavırla beni süzdü. "Ben Homeros'a bayılırım."
Meçhullerin Kahramanı Olan İnsanlar
Genel olarak kitabın bende bıraktığı tesirler üzerinde duracağımı belirterek incelememe başlıyorum.
Biz İnsanlar, Peyami Safa'dan okuduğum 5. kitap olarak, rafımda okuduğum kitaplar arasında bugün yer almış bulunmakta. Yalnızız romanının başlangıcındaki durağanlığın aksine bu romanının her sayfası hızla koşuyordu. Bu koşuşa ben de dahil
İmkansız, sadece onu kabullendiğimizde var olur...
Bu kitabı okudum ve hayatım büyük ölçüde değişti, gibi büyük cümleler kurmayacağım tabi ki. Hayatım değil belki ama olaylara bakış açım değişti, farklı perspektiften bakabilmeyi öğrendim ve de aslında öğrenmeye çalışıyorum . Özellikle insanlar üzerinde yapılan deneyler, araştırmalar , ( bu deneyler tehlikeli mahiyette değil tabi ki, insanlar
Söylemeyin Bilmesinler
Hayatımız boyunca farklı duygular hissederiz. Bazen Ethem bazen Ekrem bazen de Emin oluruz. Kendimizden başka kimin ne hissettiğini de bilmeyiz. Belki de kitabın en sevdiğim yanı da budur. Birçok karakter ağzından anlatılması.
Kendime en yakın bulduğum çift kesinlikle Ethem ve Nurten oldu. Yazar sanki onları benim yüreğimden almış ve ete kemiğe
