Doğru insan, yanlış zaman
Doğru zaman, yanlış insan.
Çok doğru, insanı bezdiren bir tespit 
Paul Auster
Sonra da gelip niye delirdin diye sorarlar adama.
Gerçi her
akıllı insan düşündüğü vakit kendi aklı ve tefekkürü ile bir yaratıcının
olduğunu kavrayabilir. AncakMutlak Varlığın sıfatlarını, O'na karşı olan
sorumluluklarını ve kendi yaratılışındaki gayeyi tespit edemez; etse bile,
kendisini bu gayeye götürecek en doğru ve en güvenilir yolu bulamaz.
Kısacası, insanı uyaracak ve bütün olumsuz faktörlerin etkisinden
kurtarıp onu, en doğruya, en güzele ulaştıracak İlâhî irşâdlara ihtiyaç
vardır. İşte bu sebepten ötürüdür ki, yarattığı varlıkları en iyi bilen Allah yaratılışına uygun hareket etmeleri, şerre düşmemeleri, isyan
etmemeleri, ayrıca Allah'a karşı bir bahânelerinin kalmaması için
tarihin belli dönemlerinde insanlara kitaplar göndermiş ve bu kitapların
muhtevalarını peygamberleri aracılığıyla onlara duyurmuştur.
Sayfa 37Kitabı okuyor
İnsan dünyadaki yerini tam olarak bilememeye ,görememeye ,tespit edememeye başladı. Bugünün dünyasıyla baş etmen için en başta kendinle ilişkini doğru kuracaksın. Tüketimini kontrol edecek ve tabiatla bağını koruyacaksın.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Ayrıca bkz.: Husserl- Fenomenoloji
Her şey niyetle başlar. Tüm değişim, devrim ve dönüşüm hamlelerinin ilk tohumu niyettir. Niyetler, bir tohumun ağacı içinde taşıması gibi tüm sonuçları potansiyel olarak içinde taşırlar. Niyet sadece dille yapılan bir faaliyet de değildir. Bir şeye niyet etmek; ruhunuzun onu istemesi, tüm varlığınızın o niyete yönelmesi anlamına gelir yahut gelmelidir. Niyet, ihtiyaçtan doğar; bir eksikliği tamamlamaya yöneliktir. Eksik olduğu bilincine varma, doğru ve gerçek bir eksikliği tespit edebilme, yüksek bir kişisel farkındalık gerektirir.
dış baskı ve içgüdüsel yansım
Eğer bir kişiyi etkisi altına alan şey onu gereğinden çok baskılıyorsa, ister beklenmedik korku ister sürekli bir ruhsal baskı şeklinde olsun, bu kişinin aniden "aklını kaçırması" beklenebilir. Feryat figan bağırmaya başlayabilir, aslında bakıldığında bu, bir çocuğun bağırışından farksızdır; "körü körüne" bir tehlikeden
Her zaman karşılaştığımız insanlar, manzaralar, bize düşüncelerimizi söylemek ve bunların birbirine ne kadar yakın olduğunu tespit etmek imkânını veriyordu. Bu fikir yakınlığı, her noktada aynı şekilde düşünmenin neticesiydi; gerçi bunda, bir tarafın fikrini kabul edip kendisine mal etmeye diğer tarafın evvelden hazır bulunmasının da tesiri vardı. Fakat karşısındakinin her kanaatini doğru bulup benimsemek için vesile aramak da bir nevi ruh yakınlığı alameti değil miydi?
Sayfa 101
Tanpınar'ın Huzur'da söylediği gibi, "Kim bilir? Bazı kapıların bize kapalı görünmesi, önünde değil, arkasında durduğumuz içindir. "Wittgenstein'ın Yan Değiniler kitabında yaptığı tespit de benzerdir: "Bir insan kilitli olmayan ama içeriye doğru açılan bir kapıyı boyuna itiyor ve çekmek aklına gelmiyorsa o
odada hapistir. "
Sayfa 108
Bu çocuklara bir şeyler verilemeyeceğine inanmış birinin aldığı eğitimin, bir eğitim değil öğretimden ibaret olduğunu, bilgiyi sadece öğrendiğini, asla özümsemediğini o an anlamıştım. Onlar için ilahî kitapta: "... kitap yüklü hımarlar (merkepler)" ifadesi kullanılmıştır. Bu tespitten daha doğru bir tespit düşünemiyorum.
Sayfa 146Kitabı okudu
