İnsanlarda nedense şöyle bir algı oluşmuş: anlaşamadığın biriyle 'saygı duyarak' veya 'ona karışmadan' onunla beraber vakit geçirmek, sözde anlaşmak. Oysa tanımadığın veya tanımak istemediğin birisine karşı saygı duyarsın, karışma hakkın olmaz. Eğer bir farklılık varsa ve bu zamanla sorunlara dönüşecekse o zaten ki bir arkadaşlık değil, olsa olsa içten içe dolan bir düşmanlık, bir kindir. Toplumsal tabakalaşmadan bahsetmiyorum, asla. Ama kavgaların azalması, daha doğrusu daha güzel bir dünya için bazı küçük gruplar oluşturulabilir, oluşturulmalı. Sözüm ona ki zaten gruplaşmalar daha doğrusu tabakalaşma yok mu? Halktan bir kişi ile bakanlıktan bir kişi eşit miydi yani? Tabakalaşma birnevi budur. Gruplaşma farklıdır. Eşitlik vardır, gruplar arasında kaynaşma olur, bir zümre olmaz, olmamalı da zaten.
"Sık sık ve belirli hiçbir nedeni olmadan, kim olduğun konusunda ipin ucunu kaçırırdın. Sanki bedeninin içindeki varlık bir sahtekâra, daha doğrusu kimliksizliğe dönüşmüş gibi olur, benliğinin yavaş yavaş gövdenden dışarıya aktığını hissederken dünü mü yarını mı yaşadığını, karşındaki dünyanın gerçek mi, yoksa bir başkasının kurduğu hayalin bir parçası mı olduğunu kavrayamadan afallamış bir kimlik ayrışmasını içinde dolaşırdın."
Şövalye, emekliye ayrıldığını bildiren Valilik tebligatını üst
üste üç kez, dikkatle okudu. Yine de okuduklarını doğru anladı-
ğına inanmakta zorlandı. Acaba kâbus mu görüyorum? diye başı-
na gelen felaketin gerçekliğinden içtenlikle şüphelendi. Kendini
canı yanacak derecede üst üste birkaç defa çimdikledi. Sonucun
değişmediğini görünce derin bir karamsarlığa kapıldı. Doğrusu
böyle bir şey beklemiyordu. Henüz genç sayılırdı. Önünde muh-
temelen otuz küsur yıllık bir gelecek uzanıyordu. Bunun en azın-
dan ilk on yıllık diliminde mesleğini başarıyla icra etmeyi rahat-
lıkla sürdürebilirdi ama en büyük mülki amir ya da onu yoldan
çıkaran danışmanları pek de böyle düşünmüyordu anlaşılan.
Çağdaşlaşmanın kıstâsı ne? Hippilik mi, bürokrasi mi, atom bombası îmâl etme gücü mü… Çağdaşlaşmak, elbette ki, Avrupalılaşmaktır. Avrupalılaşmak yâni yok olmak. Avrupa bizi çağdaş ilân etti. (Avrupa, daha doğrusu onun yerli simsarları). Zîrâ, apayrı bir medeniyetin çocuklarıyız, düşman bir medeniyetin, bambaşka ölçüleri olan, çok daha eski, çok daha asil, çok daha insanca bir medeniyetin.
Sayfa 24 - Ötüken YayınlarıKitabı okuyor
Nasıl iştir bu peki? Neyin nesidir? Olur mu hiç? Nereye gider bunun sonu? Daha doğrusu, nereden gelir bu namussuzluk?
Sayfa 26 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
