İçimde, sabırsızlık diye bir şey kalmamıştı pek. Zaman akıp gidiyordu. Bütün bunlar ne kadar sürecekti ? Kafamın içinde belirli bir süre yoktu. Birkaç ay mı ? Birkaç yıl mı ? Sonsuzluktu. Ama hissediyordum ki sonsuzluk bu yerde değidi. Beklediğim bir şey vardı. Diyelim ki bir işaret. Mucize dememek için. İçimde hâlâ yaşayan ben, buna inanıyordu.
Sayfa 126Kitabı okudu
"...ama gelecek, geçmişin duvarlarının ardında değildir."
Sayfa 29 - YKYKitabı okudu
...hep bir bakışın ağırlığı oldu üzerimde. Muazzam bir şefkat, umut barındıran bir bakış. Ama beklentilerle dolu. Ağır. Yıpratıcı.
Sayfa 50Kitabı okudu
Geleceğinden, onurundan, en sade zevklerinden yoksun kalınca, geriye ne kalır? Bekleyen bir sevgi. Sakin ama güçlü bir sevgi. Belki Tarihten de güçlü!
Sayfa 169
Bildiğimiz gibi, savaş kimi insanların zekâsını ve enerjisini harekete geçirir. Bazen iyi yolda. Ama genellikle kötü yolda.
Ama ya gelmezse? İçimi daraltan işte bu olasılık.