Hayır, kızım bir daha hiç gelmedi. Ona kırgın değilim, niye gelsindi ki? Beni zaten kurtarmıştı. Sağıltıcı sözleri söylemişti. Yokuş yukarı yürümeye başlamıştım bile. İçimdeki dipsiz kuyunun duvarlarını yavaş yavaş tırmanıyordum. Savaşıyordum! Pusu dağıtmak, berraklığa kavuşmak, benliğimi yeniden kurmak, doyuramayıp acı çekmek pahasına arzularımı diriltmek için... Bu artık benim, yalnız benim mücadelemdi.