"Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun? Bütün hayatım boyunca bu cam kırıklarını beyin zarımın üzerinde taşımak ve onları oynatmadan son derece hesaplı düşünmek zorundayım.''
Ümitsizliklere ilaç, ruhlara doktor yoktur.
Mavis: Her yerin kan olmuş. Doktor, ambulans çağırmamız lazım. Roarke, yatır onu.
Roarke: Hayattaki hiç değişmeyen amacım da bu zaten.
Eve: Ha ha, aman ne komik.
"... Doktor, kalp-damar hastalığının genetik olup olmadığını anlamak için babaanneme basit bir soru sordu: 'Annenizle babanız hangi hastalıktan öldü?'.
Odada bir süre sessizlik oldu. Sadece babaannemin sessiz çığlıkları duyuluyordu. 'Hiçbir hastalıktan ölmediler!' Sesinde sitem vardı, acılıydı. 'Annemle babam öldürüldüler Doktor Bey. Hastalıktan ölecek kadar yaşlanamadılar. İlle de bir hastalık arıyorsanız, onları öldüren insanoğlunun zalimliğiydi!..."
Doktor olarak sende bilirsin sevgili Watson, kabul etmelisin ki, sindirim sırasında beyne giden kanın büyük bir kısmı harcanıyor.
Sayfa 85Kitabı okudu
"İnsanlara kızmamaya alışın! " demişti, "İnsanlar kızmaya değil, acınmaya ve sevilmeye muhtaçtırlar. Hastasına kızmayan bir doktor olmaya çalışın Ekmeğinizi alnınızın teriyle kazanın, kitaplar satın alın, bol bol okuyun. Ben kim olduğumu öğrenip de ne yapacaksın? Bir insan işte..."
Sayfa 77Kitabı okudu
