Eski bir atasözü şöyle diyor: Doktor yaraya pansuman yapar; Tanrı onu iyileştirir...
Düşüncelerimin acısına bazen ben de dayanamıyorum doktor. Öyle yoğun geliyorlar ki, bir aralık durmazsam, bu şiddete katlanamam.
Sayfa 338
Kalbin büyüyor dedi doktor,
Emin misin hocam ben hiç o kadar sevilmedim ki?
Bunu reçeteye yazma lütfen, Babaannem öyle derdi "Kalp sevildikçe büyür"..
İnsan soğuğun kokusunu alabilir miydi, doktor? Burnumdaki bu buz kokusu, gözlerimi kapatıp haykırarak ağlama arzusu neydendi?
Konunun ahlaki yönle ya da mantıkla alakası yok. Her şey tesadüften ibaret. İçeri kapatılanlar oturuyor, kapatılmayanlar ise dışarıda dolaşıyor. Hepsi bu kadar. Benim doktor olmamda, sizin akıl hastası olmanızda ne ahlak ne de mantık arayabilirsiniz. Bu sadece boş bir tesadüften ibaret.
Sayfa 30Kitabı okudu
“Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?..”
"Zor olan insanlarla beraber yaşamak değil" dedi doktor "onları anlamak"
