Annem sustu ben biraz daha ağlamaya devam ettim. Sonra öpmeye başladı. Bir süre ölme fikrini aklımdan attım. Hele de bir benim küçük patatam deyişi vardı ki beni büsbütün hayata alıştırdı. Bir çocuğu hayata alıştırmak büyük suç. İnsanlık suçu. Dokuz kusurlu hareketten biri. Velisine haber verelim denecek bir yaramazlık. Alıştım ve ölmeyi unuttum. İlki işte böyle eksik kaldı. İkincisi bunca yaşamaya yaraşır olmalıydı. Çok bekledim. Hak ettim.
Sayfa 42 - sel yayınları