Merhametin hayatıma son noktayı koyacak bir bıçağa dönüştüğünde ancak merhamete geldin.
Sayfa 293Kitabı okuyor
Her doğruyu rastgele yerde söylemek doğru değildir.
Sayfa 92Kitabı okuyor
Ömer Seyfettin, İstanbullu "Don Kişot"unu Heybeliada sırtlarındaki çatısı kiremitsiz köşkünde, sırtında erguvani salaşpurdan bir tünik, başında sararmış defne yapraklarından bir hotoz, etrafında "havarilerim" dediği on iki çömezi olduğu halde, çıplak bir masanın başında bırakmıştı.
"Efruz Bey" serisiKitabı okuyor
Kısa bir zaman sonra adana kavuşacak ve adanı Osmanlı paşaları gibi yöneteceksin.
Sayfa 35 - Olympia
Bu kitapları okumaya o kadar meraklıydı ki tarlalarını birer birer satıp paralarını bunlara yatırmaya başladı.
Odasında ayakta durmuş,hazinelerini seyrediyordu. Hazinelerini mi?
Bunlar karmakarışık bir halde odayı dolduran kitap yayınlarıydı.
Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte gecenin hayalleri dağılıyor, güneş sanki insanları gerçeğe çağıran bir haberciymiş gibi, karanlıkta çok akla yakın ve uygulanabilir gelen şeylerin birer deli saçması olduğunu insanın yüzüne vuruveriyordu. Her insan gibi Profesör de geceleri Don Kişot, gündüzleri ise Sanço Panza'ydı.
Sayfa 86 - Doğan KitapKitabı okuyor
Don Kişot gibiyim, bir yerde duramam, bağımsızım.
Sayfa 60Kitabı okuyor
Bu hayatta hiçbir şey özgür olmaktan daha güzel olamaz.
İnsanoğlunun düştüğü hatalardan biri de budur zaten . Başkalarını eleştirmekten kendisini tanıyacak zaman bulamaz...
Çöküş, ortak iradenin dağılması, evrensel bir mutlak değerler arzusunun inkarı demektir.
"Yalnızca benim için Don Kişot doğdu, ben de onun için. Onunki eylem gücüydü, benimki ise yazma gücüydü." ~ Miguel de Cervantes
Yaşam, korkmamak ile değil korkularının farkında olmakla daha anlamlıdır. Cesur olun ama yaşam ile savaşmayın. Gerçekte olmayan bir düşman uydurup savaşmak yel değirmenlerine karşı savaşmaya benzer. Bu dünyaya tek bir Don Kişot yeter.
Eski çiftlik evinin kalıntılarını hangi ruh haliyle terk ettiğimi bilmiyordun Felipe. Belki de onlardan bir hapis hücresi, bir tür zindan inşa etmem ve kendimi oraya kapatmam işime yarayacaktır. Ya da, beni de tıpkı Don Kişot gibi ahşaptan bir kafeste, bir öküz arabasında kendilerini özgür zanneden aklı yerinde insanların hareket edişini izlediğim açık arazilerden götürmeleri daha iyi olmaz mı?
Sayfa 42Kitabı okudu
