[33] Ahlâk ve eleştiri, beğeni ve duygu kadar anlama yetisine uygun nesneler değildir. Gerek ahlak güzelliği gerek doğal güzellik algılanmaktan ziyade hissedilir. Ya da bu konuda muhakeme yürütür ve kıstasını saptamaya çalışırsak, yeni bir olguyu dikkate alırız: İnsanlığın genel beğenileri ya da muhakeme ve soruşturmanın nesnesi olabilecek bu türde başka bir olgu.
[34] Bu ilkelere ikna olmuş vaziyette kütüphaneleri karıştırırsak ne zararlar veririz? Sözgelimi ilahiyat ya da okul metafiziği hakkında bir kitabı elimize alsak, soruyorum: Nicelik ya da sayıyla alakalı soyut bir muhakeme içeriyor mu? Hayır. Olgusal durum ve var oluş hakkında deneysel bir muhakeme içeriyor mu? Hayır. O halde yakın gitsin, zira içinde safsata ve yanılsamadan başka bir şey yok demektir.