Sonuçta bu, dedi Gazeteci uzun bir süre sonra, sınırı aşmak için bedenin kendisini geçici bir süreliğine de olsa yok etme girişimi olarak adlandırılabilir belki de; ve bu insanlar aslında, kendilerinden isteneni tamamen ve bizzat kendi elleriyle hallediyordu.
Sayfa 16
Benim tarafımda hayat sıklıkla kitap okuyarak geçiyordu. Dikkate değer bir yanım yoktu.
Sabahları kalkıp kahve yapıyordum, kendimi kitaplara veriyor, onları inceliyordum, bir yandan kahve içiyordum ve sonra gidiyordum.
Sonra da geri geliyordum.
"İnsan başkalarının yaşadıklarını ya da hissettiklerini hayal edebilir ama buradaki asıl konu, bununla gerçekten ilgilenmektir."
"Her şey tesadüfen böyleydi ve bambaşka bir şekilde de olabilirdi."
"Hayatın vaatleri, sundukları, imkânları nedir, elbette kendime bu soruları soruyordum ama, kimse aslında yalnız olmak istemez."
"Ve ben her şeyi düşürürken, her şey benden düşerek uzaklaşırken, ben geçmiş olayları bile unutmaya başlamışken ve yorgunluk hafif ve eşit bir şekilde tüm vücuduma yayılırken; sonunda aklımı yitirdiğime, ikinci bir fikrin birinciyle alakası olmadığına ya da tam tersi olduğuna karar verdim: hiçbir düşüncenin bir sona varmadığına."
"Apaçık olmasa da biz hepimiz, öyle ya da böyle, birbirimizle bağlantılıyız."
"En son kimi can kulağıyla dinlediniz?"
"İki şeye katlanmak benim için çok zor; birisi, tamamen iyi niyetle hareket eden birinin reddedilmesi, diğeriyse her türden otorite gösterisi."