Allah der ki kimi benden çok seversen onu senden alırım
Ve ekler: "Onsuz yaşayamam" deme, seni onsuz da yaşatırım.
Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar.
Canından saydığın yâr bile bir gün el olur, aklın şaşar dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur,
Öyle garip bir dünya,
Olmaz dediğin ne varsa olur.
Düşmem dersin düşersin, şaşmam dersin şaşarsın,
En garibi de budur ya öldüm der durur, yinede yaşarsın..
Herkes bir şey aldı götürdü benden
Dağıttım kaç yıl sevgilerimi cömertcesine
Gözlerim bir vefa arar, arar da bulamaz
Nicedir hasret kulaklarım bir dost sesine
Bilirim, çoğu gün hüzünlüdür bakışlarım
İçimde biri ağlar güldüğüm zaman bile
Gömerken kalbime bütün arzularımı
Yanarım yaşanmamış anıların özlemiyle
Ümit Yaşar Oğuzcan
"Beni dost olarak kaybetmen, düşman olarak kazandığın anlamına gelmez. Seni her zaman ziyafette görmek isterim ama benim masamda değil."
Dertliyim, hastayım. Biliyorsun da bana Fatiha okuyorsun. Fakat ey dost görmüyor musun? Ben zaten Fatiha'dan hastayım, yani ruhların ilk yaratılışından, ezelden aşığım da oradan ayrı düştüğüm için hastayım. Acı bazen çok yoğun. Güneş batıdan doğmak üzere, tuhandan önce Nuh'un gemisine yetişmem gerekiyor.
Muhabbete dost aradım
Bu şehri periler sarmış
Bitip tükenmez sigaram
Ciğerim nefessiz kalmış
Herşey yalan olsa bile en güzel aşk zor olanmış🎶
Bazı insanlardan kopmak güç. Bu bazen aileden biri olur bazen eski bir dost bazen yeni biri. Zihnimizde yok saysak da varlığı bir türlü son bulmuyor, kopamıyor insan. Ne tuhaf. Aynı kitapta geçiyor: "Yaşayan birinin yası nasıl tutulur diye soruyordu kendi kendine." Her şey bu soruda gizli. Yüreğimizden söküp attık mı birini, yasını tutmalı ve önümüze bakmalı...
Ya doğru dost/eş ya yalnızlık. Kötü eş, kötü arkadaş insana ahiretini bile yaktırır. Halbuki Allaha imandan değerli hiçbir şey yok. Diğer her şey gelir geçer.
Nice güzel gördüm hep ayrı ayrı..
Hakikatte gönül..
Ya dost ya dost....
Dost gerçekleri.
Düşman işine geleni.
Deli ağzına geleni.
Aşık içinden geleni söylermiş..
"Ömrüm, bana Allah'tan başka dost olmadığını öğrenmeme yardımcı oldu.."
İsmet Özel
Hû
“Hep ikilik birlik için
Bak iki göz bir görüyor!
Birlik ise dirlik için
Bak iki göz bir görüyor!”
Amak-ı Hayal
Oldukça dikkati celbeden bir dörtlük... Göz, bir sır yumağı. Bir kendini göremez, lâkin çokluğu birlerde görür. Cüssesi küçük olmasına rağmen sonsuz bir kainatı sığdırır görüşüne.. Çok büyük bir tefekkür durağı. Göz kendini, yalnızca ayineden görür, yahut bir başka gözün ona bakmasıyla kendi hakkında fikir sahibi olabilir.
İki cân için de acaba böyle midir? Eş olacak iki kul, bir olmalı. Bir görmeli, Bir'i görmeli. Dost olacak iki kul, bir olmalı, bir davaya hizmet etmeli, Bir için.
Bir, bir, bir... Ehadun Ehad!..
Geydim hırkayı Hakk'ın yolunda
Sildim aynayı Hakk'ın yolunda
Müstakim oldum nefsimi bildim
Dost'ula dostum Hakk'ın yolunda
Namaza durdum Kâbe'yi buldum
Bilmezem n'oldum Hakk'ın yolunda
Namazdır mîrac mü'mine sertâc
Nasîb oldu hac Hakk'ın yolunda
Adını sevdim zikrini ettim
Vechini gördüm Hakk'ın yolunda
Resûl Mustafa dostu kibriyâ
Şâh-ı Enbiyâ Hakk'ın yolunda
Nûreddin Pirim Fahreddin şeyhim
Aşkî azizim Hakk'ın yolunda
Muhibbi oldu Allah’ı buldu
Bulan o oldu Hakk'ın yolunda
El Hac Muhibbî Safer Efendi 🌹
Nimet içinde iken dostluktan söz açıp, "kardeşim!" diyeni dost sayma.
Dost, dostunun elini onun perişanlığında, çaresizliğinde tutan kimsedir.